1. استفاده از ارقام مقاوم 
2. هرس شاخه های آلوده با هدف کاهش تراکم لارو و تخم
3. شناسایی دشمنان طبیعی و مبارزه بیولوژیک
4. تنظیم دوره های آبیاری درختان در تابستان
5. حذف سریع پاجوش ها و نرک ها
6. استفاده از تله های فرمونی
7. استفاده از سموم ایمیداکلوپراید یا هگزافلومورون به محض مشاهده علائم خسارت روی جوانه های تابستانه در دو نوبت به فاصله 10-12 روز
8. مصرف دیفلوبنزورون و ایمیداکلوپراید برای نهالستان ها و درختان جوان مرکبات تا حداکثر 5 سال سن توصیه می شود.

خسارت عمده ی مینوزها در مرحله لاروی و به صورت پیچیدگی برگ ها و مارپیچ های موجی شکل روی برگ ها و میوه ها می باشد.
لارو با ایجاد دالن های پر پیچ و خم در سطح برگ و سرشاخه های جوان تابستانه در زیر اپیدرم از پارانشیم قسمت های فوق الذکر تغذیه نموده و مانع گسترش و رشد کامل برگ های جوان شده و سبب می شود برگ ها ظاهری پیچ و تاب خورده به خود بگیرند.
مسیر حرکت لارو مارپیچی است. در اثرتغذیه لارو، برگ ها پیچیدگی پیدا می کنند و سطح سبزینه برگی کاهش می یابد.
عدم کنترل این آفت در فواصل طولانی مدت باعث محدود شدن رشد گیاه، کاهش میزان باردهی و از بین رفتن توان نهال جوان می شود.

✔️حذف علف های هرز از اطراف گلخانه

✔️نصب توری استاندارد ضد حشره در محل درب ورودی و دریچه های تهویه گلخانه
✔️بازرسی دقیق نشاهایی که به گلخانه منتقل می شوند.
✔️نصب کارت های زرد به ابعاد 40 در 30 سانتیمتر به فواصل هر دو متر یا نصب نوارهای زرد رنگ به عرض 30 سانتیمتر در اطراف گیاهان، برای شکار حشرات بالغ آفت. 
✔️معاینه و بازدهی هفتگی برگ های گیاهان و نیز کارت های زرد چسبنده برای تشخیص حضور آفت.
✔️کنترل بیولوژیک آفت با گونه های مختلفی از زنبورهایی پارازیتویید.
✔️در کنترل شیمیایی مگس مینوز، باید از مصرف مداوم یک سم اجتناب شود. زیرا این حشره قابلیت زیادی در بروز مقاومت به سموم داشته که طغیان بعدی آفت را در پی دارد.

مگس مینوز در روی برگ های گوجه فرنگی پاییزه در منطقه خوزستان فعال است. در ایران نیز در استان های خوزستان، تهران و همدان انتشار دارد.

این آفت بسیار پلی فاژ بوده است. فلفل، هندوانه، گوجه فرنگی، خیار، ماش و لوبیا چشم بلبلی پاییزه، از میزبان های این آفت می باشد.
حشرات ماده و نر از طریق زخم های ایجاد شده به وسیله تخم ریز ماده ها تغذیه می نمایند. خسارت اصلی مربوط به تغذیه لاروهاست که با ایجاد دالان های مارپیچ، از پارانشیم برگ ها تغذیه می کنند.
✅روش های کنترل:
1️⃣زراعی:
کشت مخلوط می تواند در کاهش خسارت آفت مؤثر واقع شود.
2️⃣بیولوژیکی:
زنبور های پارازیتویید مختلفی از خانواده های Eulophidae و Pteromalidae دشمنان طبیعی این آفت اند.
3️⃣شیمیایی:
در صورت نیاز می توان از سموم شیمیایی استفاده نمود، به شرط اینکه دوره کارنس آن در گلخانه و مزرعه در نظر گرفته شود.

در بازدید از باغ آقای پرهیزگار واقع در منطقه مقصودآباد شهرستان جهرم، به تاریخ شانزده اردیبهشت ماه هزار و چهارصد و دو، با مسائل و مشکلاتی روبرو شدیم که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت:

در بازدید از باغ آقای گستهم نژاد واقع در منطقه فرهنگ شهر جهرم، به تاریخ ده اردیبهشت ماه هزار و چهارصد و دو، با مسائل و مشکلاتی روبرو شدیم که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت:

این آفت بیشتر به، سرشاخه های جوان مرکبات، خسارت زده و مانع گسترش برگ ها و گاهی ریزش میوه‌ها می شود. خسارت این آفت، در اثر تغذیە ی لارو از برگ ها، سرشاخه های جوان و خشبی نشده و در برخی موارد میوه به وجود می آید.
✔️گونه های لیموی آب، پرتقال های والنسیا، سیاورز و نارنگی کینو نسبت به دیگر گونه ها و رقم های مرکبات، آلودگی بیشتری به آفت نشان دادند و گریپ فروت، کمترین آلودگی را داشته است.
تحقیقات در شرایط دزفول نشان داده است که تراکم جمعیت مینوز برگ مرکبات، در اوایل بهار خیلی پایین بوده و 3 تا 4 لارو در برگ میرسد.

آفت مینوز از گیاهان زراعی خانواده گندمیان مخصوصا گندم، جو، یولاف و برخی از علف های هرز مانند پنیرک، خردل وحشی، پیچک و... تغذیه می کند.

مینوز حشره‌ ای است که در مناطق گرمسیر و در تمام فصل‌های سال فعالیت دارد. حشرات کامل تخم‌های خود را در سطح زیرین برگ و در داخل پارانشیم قرار می‌دهند.