نارنگی پیج، بیش از سایر ارقام در معرض پدیده ای به نام گرانوله شدن، قرار دارد. 
این پدیده فیزیولوژیکی هنگامی که میوه پیج روی درخت، پس از رسیدن تا اواخر پاییز و یا در انبار، به مدت طولانی باقی می ماند، ظاهر می شود. 
در مناطق گرم با رطوبت پایین، تبخیر آب از میوه در وقوع این ناهنجاری نقش دارد. 
همچنین میوه های بیش از حد رسیده یا میوه های درختان جوان، مستعد برای افزایش این عارضه هستند. 
در حالت شدید، کیفیت درونی میوه کاملا تغییر می کند و داخل میوه خشک و الیافی می شود. 
در میوه های گرانوله شده، میزان آبمیوه به علت تشکیل ژل در آبدانک ها، شدیدا کاهش می یابد.
برداشت در زمان مناسب رسیدگی و حفظ رطوبت اطراف میوه طی انبارداری، می تواند در کاهش گرانوله شدن موثر باشد.

خرمالو موزی یا بهتر است بگوییم خرمالو انبه ای یکی از کم یاب ترین نوع خرمالو می باشد که می توان آن را هم در مناطق سردسیر و هم در مناطق گرمسیر کاشت. طعم آن شبیه به خرمالوهای معمولی است و نهال آن اغلب به صورت عمده کشت می شود.

تربچه یکی از سبزیجات ریشه‌ای است که دارای دو فصل رشد بهار و زمستان می باشد. کاشت تربچه به دلیل داشتن رشد سریع و برداشت آسان در بین مردم طرفداران بسیاری دارد. هم چنین در فضاهای محدود رشد آن متوقف نمی شود و می توان به راحتی آن را در گلدان کاشت.

پوشش واکس، عملیات ویژه قبل از قرار دادن میوه در انبار و یا به ندرت در زمان بسته بندی مرکبات است که با سه هدف انجام می شود:
1- فراهم کردن درخشندگی مورد نیاز جهت بازارپسند شدن میوه.
2- حفاظت از اتلاف آب، به عنوان پوشش جایگزین واکس طبیعی میوه، که در طی عملیات شستشو حذف می شود. 
3- به عنوان حامل قارچ کش یا هر ترکیب زیستی یا تنظیم کننده های رشد گیاهی عمل می کند. در حالتی که همراه با عامل زیستی برای کنترل پاتوژن ها استفاده می شوند، باید دقت کرد که با عامل زیستی سازگار باشد. 
پوشش های واکس از مواد شیمیایی مختلفی ساخته شده که ممکن است غیر خوراکی باشند. اما در عملیات خشک کردن، بخشی از آن تبخیر می شود. 
تنها واکس های خوراکی (موم زنبور عسل، واکس کارنوبا و نیشکر) از این قاعده مستثنی بوده و روی میوه باقی می مانند. 
معمولا این پوشش ها باید توسط مقامات ذی صلاح کشورهای مربوطه تایید شده و برای استفاده روی میوه ها گواهی شده باشند. 
برای میوه های صادراتی چنین پوشش هایی باید استانداردهای کشورهای وارد کننده را دارا باشند. 
واکس نباید زیاد غلیظ باشد چون مانع تنفس میوه شده و میوه بدطعم و تلخ مزه می شود. بنابراین باید حتما با آب مقطر رقیق شود.

امروزه یکی از بزرگترین چالش ها در زمینه ی اقتصاد کشاورزی تلفات و ضایعات غذا می باشد. در کشور ما به دلیل مشکلاتی که در سیستم توزیع و بازار رسانی مواد غذایی وجود دارد، ضایعات محصولات کشاورزی رو به افزایش است.
به طور کلی، هدر رفت تولیدات کشاورزی در بخش های مختلفی از جمله : تولید، برداشت، فرآوری، بسته بندی و توزیع اتفاق می افتد و ضایعات کشاورزی، از تولید در مزرعه تا سفره ی مردم را شامل می شود.

یک گیاه سالم و قوی نقطه یخبندان پایین تری دارد. مصرف کودهای شیمیایی اصلی لازمه ی سلامتی گیاه است. به همان نسبت مصرف ریزمغذی ها در سلامتی و قدرت گیاه مؤثر و مهم تلقی می شود.

تجربه نشان داده که عنصر منیزیم در مقاومت مرکبات به سرما نقش مهم تری دارد.

بعضی از محققان مصرف سدیم را در ایجاد مقاومت های بیشتر مؤثر می دانند. در مناطقی که خطر سرما، درختان را تهدید می کند، نباید از کودهای ازته استفاده نمود. 

این نکته هم حائز اهمیت است که یک گیاه ضعیف و آفت زده کمتر می تواند در مقابل سرما مقاومت نماید.

عامل بیماری ویروسی کاچکسیا یک ویروئید به نام ویروئید کوتولگی رازک یا همان (Hop Stunt Viroid (HSVD است. همان طور که می دانید ویروئید ها عامل به وجود آورنده ی بیماری های گیاهی هستند که باعث اختلال در رشد گیاه می شوند.

برخی از سوخت های جامد تهیه شده از کک های نفتی یا موم های نفتی هستند که گاهاً به صورت آجر بسته بندی شده و در بازار موجود می باشند. 
برخی دیگر از این سوخت ها را داخل سطل ها و یا ظروف آهنی جای داده که قابل پرشدن مجدد هستند. 
این نوع سوخت ها بیشتر در گرم کردن باغات هلو و مرکبات و سیب کاربرد دارد، به عنوان مثال دو قالب نفتی در زیر هر درخت هلو به ویژه پس از شکفته شدن شکوفه ها کاربرد مؤثری در مبارزه با یخبندان دارد.
ایجاد دود جهت پوشش دادن سطح باغ و جلوگیری از تشعشع توسط مصرف سوخت هایی چون چوب، ذغال سنگ، خاک ذغال، کاه، کود حیوانی و بوته های خشک و غیره نیز از روش های معمول جلوگیری از سرمازدگی درختان میوه است.

مبارزه با سرما توسط آب پاشی بر روی درخت نیز از روش هایی است که امروزه از آن در بعضی از نقاط جهان استفاده می گردد. 

زمانی که آب از مایع به یخ تبدیل می شود، مقداری گرما تولید می کند. 
در طول یخ زدن، گرمای نهان آزاد شده و گرمای از دست رفته پوشش گیاهی و محیط را جبران می کند.

آبی که برای غرقاب کردن مصرف می شود، معمولاً درجه حرارت بالاتری نسبت به سطح سرد زمین مزرعه و باغ داشته و بدینوسیله از نزول زیاد درجه حرارت زمین جلوگیری می نماید.استفاده از آب چاه بهتر است‌.

گلپر (Heracleum persicum) از خانواده ی چتریان و گیاهی یکساله، گلدار، علفی و پایاست. گلپر دارای انواع متفاوتی است و همه ی گونه های آن معطر هستند. این گیاه علاوه بر آشپزی در طب سنتی و داروسازی نیز کاربرد دارد.

اپونتیا که نام دیگر آن گلابی خاردار (Prickly pear) است، همان میوه ی کاکتوس می باشد که بیضی شکل بوده و بر روی گونه ی خاصی از کاکتوس به نام نوپال رشد می کند. طعم میوه در حالت رسیده به صورت ترش و شیرین است و دارای مقدار زیادی ویتامین c می باشد و به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند.

خاک های بسیار حاصلخیز به دلیل افزایش رشد سبزینه ای برای کشت زعفران مناسب نیستند.
مصرف کود حیوانی منافع بسیاری برای زعفران دارد که عبارتند از:
1- مقاومت گیاه زعفران در مقابل یخ زدگی پیازها در زمستان خیلی بیشتر می شود.
2- کود حیوانی رطوبت خاک را نگه می دارد؛ لذا گیاه در مقابل خشکسالی بهتر مقاومت می کند.
3- پیاز از گرمای تابستان در زیر خاک کمتر صدمه می خورد.
دستور کوددهی: 
مزرعه زعفران خود را فقط با کود حیوانی تقویت کنید. در مورد کود ازته توجه کنید که اگر از 100 کیلوگرم در هکتار اوره بیشتر مصرف شود، گل آوری پیاز کاهش یافته و در عوض بچه زائی آن زیاد می شود. 
از مصرف کود محلول کامل (ازت، فسفر و پتاس) در اواخر بهمن یا اوایل اسفند ماه غافل نشوید. 
تحقیقات نشان داده است که پس از بهمن ماه که پیاز زعفران ریشه های خود را از دست می دهد، مصرف یک بار از کود های محلول بسیار مفید خواهد بود. این کود توسط برگ های زعفران می تواند جذب و به پیازها منتقل کند و باعث درشتی آن ها شود و سال بعد تا 30 درصد عملکرد را افزایش دهد.

بکرائی با نام علمی Aegle marmelos از خانواده ی مرکبات و دارای طعم شیرین و برگ های مرکب است. برگ های آن خاصیت دارویی داشته و در طب سنتی مورد استفاده قرار می گیرند.

کشت زعفران می تواند توسط ماشین و به صورت ردیفی باشد و یا به‌ صورت کرتی و با دست انجام پذیرد. 
ولی آنچه که مهم است این که ردیف ها مستقیم بوده و با فاصله مساوی از همدیگر قرار گیرند.
فاصله معمولا در کشت کرتی 30 - 25 سانتی متر و عمق کشت را نیز لااقل  25 - 20 سانتی متر انتخاب کنید. در حالی که این فاصله و این عمق با تراکتور مقدور نیست.

مگر اینکه فاصله ردیف ها را به 40 تا 45 سانتی متر افزایش دهیم که در نتیجه تراکم بذر کم شده و محصول مزرعه پایین می آید.

موضوع بسیار مهمی که در نحوه کاشت پیازها باید مورد توجه قرار داد، این است که می بایست از کشت چاله ای که در آن چند پیاز ریز و درشت در کنار هم و در یک جا در چاله قرار گیرد، اجتناب کرد. 
در این مورد می توان به کشت تسبیحی اقدام کرد. به این صورت که پیازها تک تک و به فاصله 5 تا 7 سانتی متر از یکدیگر و یا به صورت زیگزاگ و جوانه انتهایی به طرف بالا، در ته شیار قرار داده شده و روی آن به ارتفاع 5 تا 10 سانتی متر با خاک پوشانده شوند. 
در کشت تسبیحی هر پیاز به تنهایی فضا و غذای کافی در دسترس خواهد داشت و برای سال های بعد پیازهای درشت به وجود آورده و در نتیجه باعث افزایش تولید در سال های دوم و سوم می شود. 
اما در کشت چاله ای، پیازها از همان سال اول در رقابت جذب غذا بوده و دیرتر درشت می شوند و از سال سوم است که مزرعه به محصول قابل توجه ای می رسد.
 عمق کاشت را 20 تا 25 سانتی متر انتخاب می کنیم تا مزرعه از گرمای تابستان و یخ زدگی زمستان و صدمه خشکسالی ها و ابتلا به کنه خاکی کمتر صدمه ببیند. 
 قبل از این که پیازها در اثر ماندگاری طولانی در زمین ریز شوند به تجدید مزرعه اقدام شود.

آیا میدانستید کاهو انواع و اقسام مختلفی دارد و در رنگ های گوناگون یافت می شود؟ برخی از آنها از نظر شکل ظاهری و طعم با کاهوی معمولی متفاوت بوده و هر کدام کاربردهای جداگانه دارند.

پیاز زعفران از نیمه اردیبهشت به بعد پس از زرد شدن و خشکیدن برگ ها به خواب می رود و تا اوایل تیرماه در خواب کامل و حقیقی به سر می برد. 

بنابراین در طی این مدت که هوا نیز آن چنان گرم نشده، بهترین موقع کندن پیاز از مزرعه قبلی و انتقال و کشت آن در مزرعه جدید است.
جابجایی پیازها در مرداد و شهریور به گل آوری لطمه می زند و این یکی از دلایل کم محصولی سال اول در مزارع زعفران همان سال می شود. زیرا انتقال در مرداد و شهریور به جریان تشکیل گل در داخل جوانه پیاز لطمه زده و گرمای هوا و خاک در این دو ماه برای سلامت پیاز مضر است.
هرچه فاصله کندن پیاز از زمین قبلی و کاشتن آن ها در مزرعه جدید کوتاه تر باشد، بهتر است. زیرا پیازها پس از خروج از خاک مقدار زیادی از رطوبت خود را از دست می دهند.
❌بنابراین از انباشتن پیاز روی هم و یا نگهداری طولانی مدت آن ها در انبارهای محلی حتما خودداری شود.

عوامل غیرزنده مانند ریزگردهای عربی، خشکسالی و خشکی، سرما، عوامل جنگل شناسی مانند رقابت درختی، قطر و سن درخت، عوامل انسانی مانند کشت زیراشکوب و چرای دام را از عوامل تأثیرگذار بر خشکیدگی بلوط می دانند. 
پژمردگی اولین اثر قابل رؤیت خشکیدگی در درخت است که به تدریج با کاهش شدید آب در بافت ها، اندام ها و برگ درخت که ابتدا حاشیه آن زرد رنگ و سپس خشک می شود و بعد از آن به سرشاخه ها و شاخه ها سرایت می کند. 
این پدیده 3 تا 5 سال طول می کشد. رشد گونه های درختی علاوه بر خصوصیات ژنتیکی به عوامل مختلف محیطی و رویشگاهی مانند خاک، اقلیم والبته فیزیوگرافیکی منطقه بستگی دارد. 
پی بردن به نوع و میزان ارتباط عوامل فیزیوگرافیکی با جوامع جنگلی می تواند راهگشای بسیاری از چالش های موجود در ارتباط با مدیریت پایدار و درخور جنگل باشد.

ماش از خانواده ی Fabaceae و گیاهی گرمسیری،علفی، یکساله و غلاف دار است. ریشه های آن عمیق و ساقه ها منشعب هستند. مناسب ترین زمان کاشت ماش، اواسط تا اواخر تیر ماه می باشد و گلدهی آن در شهریور رخ می دهد.

در وضعیت دیم، به علت ضعف نسبی درختان، آفات و بیماری ها خسارت بیشتری وارد می کنند. 
چوب خوارها، سوسک سرشاخه خوار، کاپنودیس و کنه از جمله آفات مشکل ساز در این وضعیت هستند. بازدید از باغ ها و هرس شاخه های خشک شده و جمع آوری و سوزاندن میوه های آلوده، نقش مهمی در جلوگیری از طغیان بـسیاری از آفات به ویژه سوسک سرشاخه خوار و زنبور مغزخوار بادام دارد.

Apium graveolens

کرفس گیاهی متعلق به خانواده ی Apiaceae و محصولی دو ساله است. این گیاه به عنوان محصولی یکساله کشت می شود و در هوای خنک بهترین عملکرد را دارد. کرفس را در مناطق سردسیر در اوایل بهار و در مناطق گرمسیر در اواخر تابستان می کارند. فصل رشد کرفس طولانی است و از طریق بذر تکثیر می شود.