استفاده از کنه کش های تترادیفون (۲در هزار)، کلوفنتزین (۰/۲۵ تا ۰/۵ در هزار)، در اواخر زمستان به صورت مبارزه زمستانه، به منظور تخم کشی انجام گیرد.
استفاده از سموم بروموپروپیلات (۱ در هزار)، بنزوکسی میت (۱ در هزار)، هگزی تیازوکس (۰/۵ تا ۰/۷۵ در هزار)، فن‌پروکسی میت (۰/۵ تا ۱ در هزار)
فن پیروکسی میت به همراه روغن یک درصد، علیه تخم کنه ها کاربرد دارد.
سمپاشی زمستانه با روغن به نسبت ۱/۵ درصد.

زمستان گذرانی آن به صورت تخم است. درخت های جوان و نهال های مرکبات بیش تر مورد حمله این کنه قرار می گیرند.
خسارت کنه در درخت های بارور، علاوه بر ریزش برگ ها موجب ریزش میوه نیز می گردد.
برگ های آفت زده به خصوص در سطح زیرین خاکستری متمایل به سفید به نظر می رسند و لکه های خشکیده روی آن ها دیده می شود.

✅در پست های بعدی با روش های کنترل و پیشگیری از این آفت، با ما همراه باشید

در وضعیت دیم، به علت ضعف نسبی درختان، آفات و بیماری ها خسارت بیشتری وارد می کنند. 
چوب خوارها، سوسک سرشاخه خوار، کاپنودیس و کنه از جمله آفات مشکل ساز در این وضعیت هستند. بازدید از باغ ها و هرس شاخه های خشک شده و جمع آوری و سوزاندن میوه های آلوده، نقش مهمی در جلوگیری از طغیان بـسیاری از آفات به ویژه سوسک سرشاخه خوار و زنبور مغزخوار بادام دارد.

جدول روش های کنترل آفات درختان میوه، کرم آلو، سرخرطومی گیلاس، زنبور مغزخوار بادام، کنه دونقطه ای و کنه تارعنکبوتی را مشاهده میکنید:

بالاترین میزان تولید انجیر در ایران و استان فارس، مربوط به شهرستان استهبان می باشد. کنه تارتن انجیر، یکی از آفات مهم در مناطق انجیرکاری ایران و جهان است. از واضح ترین علائم خسارت آن، خاک آلود شدن درختان آلوده است که باعث می شود کلیه برگ های درختان در اثر آلودگی شدید ریخته و بنابراین مقدار محصول ناچیز و گاهی به صفر برسد.

علاوه بر این چون درختان انجیر باید یک دوره طولانی، گرمای زیادی را تحمل نمایند؛ به دلیل عدم وجود برگ، این گرمای شدید علاوه بر صدمه به سرشاخه ها، سبب سوختگی ساقه ها نیز می شود.

با توجه به اهمیت کنه انجیر در شهرستان استهبان، در برخی باغ ها که تراکم کنه بالا می باشد، باغداران پس از اتمام مرحله گرده افشانی و با توجه به زمان آلودگی در تیر یا مردادماه، اقدام به سمپاشی علیه کنه مذکور می کنند.

یکی از آفات مهم و درجه اول باغات مرکبات خصوصا نهالستان ها و درختان جوان کنه قرمز مرکبات می باشد.

زمستان گذرانی آن عمدتاً به صورت تخم روی سر شاخه ها بوده ولی در زمستان های ملایم به صورت پوره و جانور کامل دیده می شود.
خسارت کنه قرمز مرکبات از طریق مکیدن شیره ی برگ ها و میوه ها می باشد. 
با تغذیه کنه، لکه های کم رنگ روی سطح بالایی برگ ظاهر می شود.
 در آلودگی های بالا، لکه های بزرگتر خشک شده و ممکن است موجب قاشقی شدن، ریزش برگ ها و خشک شدن سرشاخه های جوان گردد.
روی میوه های بالغ و بر اثر تغذیه ی آن ها، میوه ها به رنگ نقره ای دیده می شوند.
 فعالیت این کنه ها در بهار و پاییز بیشتر از زمستان و تابستان است.

از نظر گیاه شناسی، صیفی‌جات به آن دسته از گیاهانی گفته می شود که دارای میوه بوده و از طریق گلدهی میوه تولید می کنند؛ مانند: خیار، هویج، سیب زمینی، گوجه و... .آفات صیفی‌جات از جمله بیماری هایی هستند که با تغذیه از گیاه باعث نابودی کل گیاه می شوند.

این کنه از مهمترین آفات بادمجان در ایران و سایر کشورها به شمار می آید.

این کنه یکی از آفات مهم گیاهان خانواده بادمجانیان، سوسنیان و کدوییان می باشد که با ایجاد تارهای بسیار ظریف مانند تار عنکبوت، روی گیاه باعث کاهش رشد آن می شود. در اثر شدت حمله کنه و تغذیه از شیره گیاهی، اعمال حیاتی گیاه مختل شده و در نتیجه برگ ها زرد و قهوه ای می شوند و سپس می خشکند. برگ های آلوده به آفت غبار آلود به نظر می رسند.
کفشدوزک سیاه کنه خوار، تریپس شکارگر و سن شکارگر، از جمله دشمنان طبیعی این آفتند.

این کنه تاکنون از نیوزیلند، استرالیا، فیلیپین، هند، آفریقای جنوبی، مراکش، اردن، مصر، اسراییل، برزیل، آرژانتین، مکزیک، هند، آمریکای شمالی و جزایر اقیانوس آرام گزارش شده است.

این آفت بسیار پلی فاژ بوده و به طیف وسیعی از گیاهان سبزی و صیفی شامل سیب زمینی، عشقه، خیار، توتون و فلفل حمله می کند.
این آفت با تغذیه از برگ های انتهایی و غنچه های گل خیار و گوجه فرنگی، سبب تغییر شکل آن ها شده و در نهایت غنچه های خسارت دیده باز نمی شوند. همچنین با تغذیه از فلفل، سبب قهوه ای و خشک شدن آن شده و میزان محصول را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد. خسارت در سطح زیرین برگ ها و بین رگبرگ های قهوه ای شده متمرکز می شود.
✅روش های کنترل:
1️⃣جلوگیری از ورود مگس های سفید به داخل گلخانه.
با توجه به اینکه بهترین ناقلین این آفت مگس های سفید هستند، لذا با نصب توری مناسب، می توان از ورود این حشرات به داخل گلخانه ها ممانعت به عمل آورده و در نتیجه از انتقال و انتشار آفت جلوگیری نمود.
2️⃣بیولوژیکی:
از کنه شکارگر cucumeris Amblyseius برای کنترل این آفت در برخی کشورها استفاده می شود.

✅تقویت بوته های چای، با استفاده از کودهای شیمیایی مناسب آبیاری در فصل خشک

✅هرس سالانه بوته ها

✅جمع آوری و سوزاندان بوته های آلوده
✅وجین علف های هرز و معدوم کردن آن ها
✅استفاده از کنه ها و حشرات شکارگر و درنهایت استفاده از کنه کش هایی از قبیل تدیون، نئورون، تترادیفون، دیمتوات، کلتان، کلربنزیلات، بر اساس غلظت توصیه شده روی بسته بندی، حداقل دو بار بافاصله دو هفته در زمان اوج فعالیت کنه در باغ های چای که معمولاً اواخر مرداد و اوایل شهریور است، پیشنهاد می شود.
✅همچنین، هرچه زمان تفریخ تخم ها نزدیک تر شود، حساسیت آن ها نیز بیشتر می شود. به خصوص در زمان 
تفریخ که لاروها به شدت نسبت به عوامل محیطی آسیب پذیرند، کنه های بالغ نیز بعد از تخم گذاری مقاومتشان کم شده و کم تحرک می شوند.

درخت توت سفید، متعلق به خانواده ی موراسه Moraceae می باشد. این درخت در هندوستان، غرب افغانستان، ایران و تا جنوب اروپا، شمال آفریقا و امریکا و سایر مناطق معتدل دنیا انتشار دارد. 

برگ های این گیاه به طور عمده برای تغذیه ی کرم ابریشم استفاده می گردد. میوه ی آن نیز به صورت تازه خوری و خشک شده، مصرف خوراکی و دارویی دارد. در ایران این درخت در مناطق استپی شمال کشور، جنگل های شمال، تهران، آذربایجان و استان های خراسان انتشار داشته و در اکثر مناطق کوهستانی کشور نیز مشاهده می شود.
کنه توت سفید، داخل جوانه های باز نشده ی توت سفید که به وسیله ی فلس پوشیده شده اند، یافت می شود و در اثر تغذیه ی کنه ها در نهایت جوانه ها از بین می روند.

افزایش جمعیت در کشور هندوستان از آذرماه شروع و در آخر و دی ماه به حداکثر می رسد و در اردیبهشت کاهش می یابد.

1️⃣خودداری از کاشت درختان انار همراه با درختان دیگر.

2️⃣انجام به موقع عملیات مبارزه با علف های هرز.
3️⃣شخم زمستانه و هرس پاجوش ها در فصل استراحت گیاه.
4️⃣پاکنی و خاک دادن پای درختان. ضمن تغذیه مناسب و تامین مواد معدنی گیاه در زمستان.
5️⃣هرس شاخه های شدیداً آلوده در فصل رشد.

کنه های نباتی با مکیدن شیره گیاهی باعث زرد شدن و ریزش برگها، کمی رشد میوه و بالاخره ضعف و از بین رفتن تدریجی گیاه میزبان می شوند.

موطن اصلی کنه زنگ مرکبات، آسیای جنوب شرقی است. این کنه احتمالاً به همراه میزبان اصلی خودش به سایر مناطق مرکبات خیز انتقال یافته است