ازت از عناصر غذایى پر مصرف و اصلى براى رشد مناسب درختان پسته است.
اگر مقدار ازت کاربردى کم باشد، در اغلب باغات علائم کمبود آن مشاهده مى شود. بهترین راه براى تشخیص این کمبود، تجزیه سالانه بافت برگ است که باعث مى شود بدون صرف هزینه اضافى و مصرف غیر ضرورى ازت، اطمینان پیدا کرد که ازت مورد
نیاز درخت به مقدار کافى تامین شده است.
لازم به ذکر است که مصرف اضافه ازت، منجر به تحریک درختان به رشد رویشى به جاى رشد زایشى و همچنین آلودگى منابع آب سطحى و زیر زمینى مى گردد.
از علائم کمبود ازت در درختان پسته، کاهش رشد شاخه ها، باریک تر و کوتاه تر شدن آن ها و تغییر رنگ پوست درخت به قرمز در کمبودهاى شدید است.
با توجه به تحرک این عنصر در برگ ها، کمبود آن منجر به کمرنگ شدن برگ هاى جوان و زرد شدن برگ هاى پیر و ریزش زودتر از موعد آن ها مى شود.
در ادامه، افزایش ریزش برگ باعث تنک شدن برگ درختان شده و در کمبود شدید، دمبرگ ها و رگبرگ ها به رنگ قرمز در مى آیند و در نهایت تولید محصول کاهش پیدا مى کند.
لازم به ذکر است که تنش هاى آبى و بیمارى ورتیسیلوم علائمی شبیه به علائم کمبود ازت دارند.
روش های مختلف کاشت نهال پسته شامل کاشت در زمین اصلی و کاشت در خزانه کاشت در کیسه های پلاستیکی و غیره می باشد.
ناکافی بودن دریافت سرمای سالانه در درختان میوه به ویژه پسته، مشکل جدی است که در بسیاری از نواحی دارای زمستان نسبتاً گرم از جمله کرمان و رفسنجان، مشاهده می شود.
