با توجه به محدودیت های شدید آب و خشکسالی های اخیر و در پی آن مسئله ی گرمایش جهانی و کاهش سفره های آب زیرزمینی، بهره مندی از حجم وسیع آب های شور در سطح کره ی زمین مورد توجه قرار گرفته است.
در بیشتر مناطق ایران منابع آب و خاک مستعد شوری هستند و بر این اساس، کاهش عملکرد محصول ممکن است به 50 درصد و یا بیشتر برسد. با توجه به اینکه کشور با محدودیت منابع آبی با کیفیت مواجه است، بایستی آب با کیفیت پایین به عنوان یک منبع آبیاری محسوب شده و در برنامه های مدیریتی قرار گیرد.
