برداشت میوه توسط کارگر صورت می گیرد. در صورتی که هدف، برداشت میوه نابالغ باشد، زمانی که یکی از میوه های خوشه به مرحله مناسب رسید، همه میوه ها در خوشه همزمان برداشت می شوند. 
پس از برداشت، میوه ها در سایه نگهداری شده تا از آفتاب حفظ شوند، سپس در انبار قرار می گیرند. 
برای استفاده مناسب از فضای انبار، پوست رویی میوه برداشته و تمیز می شود. سطح روی میوه توسط واکس کارنوبا و پارافین پوشیده شده تا از کاهش وزن میوه جلوگیری شود. سپس میوه توسط پوشش پلاستیکی پی وی سی پوشانده می شود. 
حداکثر زمان نگهداری میوه در انبار با دمای سرد تا 2 ماه می باشد. 
یکی از مشکلات انبارداری نارگیل سرمازدگی است که در دمای زیر 13 درجه سانتیگراد رخ می دهد و سبب قهوه ای شدن قسمت بیرونی پوست می شود. میوه هایی که پوست رویی برداشته می شود، حساس به قهوه ای شدن هستند که باید در واکس، قارچکش و یا محلول اسکوربیک اسید غوطه ور شوند. 
از فرآوری میوه نارگیل، روغن نارگیل، شیره نارگیل، ژله، پودر و آب نارگیل تولید می شود.

میوه نارگیل کروی شکل است که قسمت خارجی آن ضخیم و سفت و متشکل از الیاف نباتی و داخل آن نیز صاف و سخت می باشد. 
در قاعده نارگیل سه سوراخ دیده میشود که چشم های نارگیل نامیده می شود. 
برای استفاده از مایع داخل نارگیل که شیر نارگیل نامیده می شود، این سوراخ ها را باید با جسم نوک تیزی باز کرد و مایع درون آن را بیرون آورد. 
سپس با چکش آن را بشکنید و از گوشت داخل آن استفاده کنید. 
البته می توانید بعد از بیرون کشیدن شیر، نارگیل را در داخل فر در درجه حرارت 350 درجه فارنهایت بمدت نیم ساعت قرار دهید تا نارگیل خود را بشکند.

نارگیل از جمله گیاهانی است که مانند خرما در خانواده ی نخلیان Arecaceae دسته‌بندی می شود. نام علمی آن Cocos nucifera می باشد و اگرچه در همه ی فصول موجود است اما در فصل پاییز برداشت می شود.