آفت کنه مرکبات

کنه های نباتی با مکیدن شیره گیاهی باعث زرد شدن و ریزش برگها، کمی رشد میوه و بالاخره ضعف و از بین رفتن تدریجی گیاه میزبان می شوند.

بیماری شاخه زرد یا میوه سبز مرکبات (گرینینگ مرکبات)

بیماری شاخه زرد یا میوه سبز، یکی از بیماریهای مهم و خطرناک صنعت مرکبات در سالهای اخیر، به ویژه در مناطق اصلی مرکبات خیز دنیا می باشد. تاکنون خسارت زیادی به اغلب ارقام تجاری مرکبات مانند پرتقال، نارنگی و دورگهای آن، لمون، گریپ فروت و نارنج وارد نموده است. در عمل همه گونه ها و ارقام مرکبات بدون توجه به نوع پایه آنها به این بیماری حساسند و علائم زردی، ضعف و زوال در آنها پدیدار می گردد و نهایتاً منجر به مرگ و زوال میشود. خسارت این بیماری عمدتاً به صورت سرخشکیدگی و زوال، کاهش شدید محصول و مرگ درختان میزبان میباشد.

عامل بیماری:

عامل بیماری نوعی باکتری گرم منفی مستقر در آوندهای آبکشی است بیماری میوه سبز مرکبات توسط یک باکتری به نام لیبروباکتر ایجاد میشود. این بیماری، هم چنین از طریق پیوندک آلوده نیز انتقال می یابد‌.

انتقال بیماری:

این بیماری به راحتی توسط دو گونه پسیل مرکبات با نامهای پسیل آسیایی Diaphorina citri و پسیل آفریقایی Trioza erytreae و پیوندک آلوده منتقل میشود. پسیل ها حشرات کوچک، به اندازه شته و دارای تکثیر زیاد هستند که روی سرشاخه های جوان، زندگی می کنند‌. این آفت، ضمن تغذیه از شیره گیاهی، بزاق سمی خود را وارد بافت گیاهی می کند. به همین دلیل است که برگ های تغذیه شده توسط حشره، پیچیده می شود. 

علائم:

علائم این بیماری که در آسیا توسط Candidatus Liberibacter asiaticus ایجاد میشود بسیار متنوع است. اولین علامت، بیماری، زردی یک یا چند سرشاخه ی جوان در درختان مرکبات بوده که وجه تسمیه نامگذاری این بیماری میباشد. سپس سایر سرشاخه ها را نیز در برمی گیرد و با توسعه بیماری موجب مرگ سرشاخه ها میشود. نهال های جوان آلوده، زردی عمومی و کوتولگی را نشان میدهند.

درختان جوانی که به بیماری میوه سبز مبتلا می شوند، بار نمیدهند. درختان بارده که به این بیماری ابتلا پیدا می کنند، نیز بعد از ابتلا خیلی زود از دست میروند و در صورتی که با عوامل دیگر بیماریزا مانند فیتوفتورا همراه شود، موجب زوال درختان مرکبات میشود. 

یکی از نشانه های مشخص بیماری در برگهای آلوده، کلروز رگبرگی یا ابلقی شدن به صورت لکه های زرد، تا سبز رنگ بدون مرز مشخص میباشد. این لکه ها به صورت نامتقارن در دو طرف رگبرگ اصلی ظاهر میشوند، که آن را با سایر لکه برگی های ناشی از کمبود عناصر غذایی مانند روی و منگنز متمایز میسازد. رگبرگهای آلوده ممکن است زرد شده و یا به صورت چوب پنبه ای، ضخیم و خشک مشاهده شوند. با پیشرفت بیماری، برگهای آلوده زرد شده و از درخت میریزند. برگهای جدید کوچک بوده و در پاره ای از موارد علائم کمبود

مواد غذایی را نشان میدهند.

میوه های شاخه های آلوده معمولا کوچکتر، نامتقارن و بدشکل بوده و بذرها نیز عقیم، تیره رنگ و چروکیده میشوند. میوه های آلوده روی درخت، کوچک، سخت و کم آب بوده و رنگ غیرطبیعی و غیر یکنواخت میگیرند به طوریکه دم میوه رنگ گرفته و گلگاه سبز باقی میماند، در حالی که در میوه های طبیعی رنگ پذیری از قسمت گلگاه صورت میگیرد. میوه‌های آلوده تلخ، ترش و درصد بریکس آنها کاهش مییابد. میوه های شاخه های آلوده ریزش پیدا کرده و منجر به کاهش تولید و عملکرد میشود. همچنین گلدهی درختان بالغ کاهش یافته و این درختان خیلی زود غیرمثمر میشوند و حتی ممکن است گلدهی خارج از فصل اتفاق افتد.

روش زراعی مبارزه:

ریشه کن کردن و سوزاندن سریع درختان آلوده به عامل بیماری گرینینگ

تولید نهال‌های سالم از نهالستان های عاری از آلودگی در زیر پوشش‌های ضدحشره و تحت نظارت کارشناسان صورت گیرد.

از انتقال هرگونه مواد گیاهی شامل پیوندک و نهال از مناطق آلوده به استانهای مجاور ممانعت به عمل آید.

از بین بردن علفهای هرز باغات که بعضی از اینها میزبان‌های ناقلین میباشند.

کنترل شیمیایی:

 با استفاده از حشره کشهای سیستمیک و غیرسیستمیک برای کاهش جمعیت پسیل ناقل بر اساس اصول یاد شده.

 روش بیولوژیکی:

مبارزه بیولوژیک با ناقل بیماری با استفاده از دشمنان طبیعی مانند زنبور پارازیتویید و همچنین کفشدوزک های شکارگر که یکی دیگر از دشمنان طبیعی پسیل به شمار‌ می آید.

 

عارضه کتابی شدن

عارضه کتابی شدن (Fasciation) نوعی علامت بیماری است که به صورت پهن و کم قطر شدن ساقه یا تنه بروز می کند. تصویر بالا عارضه کتابی شدن روی درخت پسته را نشان میدهد. این عارضه در اثر عوامل مختلفی از جمله ویروسها، فیتوپلاسماها، باکتری ها و... ایجاد می گردد. برای جلوگیری از کتابی شدن می توان اقداماتی نظیر حذف و سوزاندن درختان و بوته های به شدت آلوده و همچنین عدم قلمه گیری از بوته های دارای علایم را انجام داد.

انواع شته و راه های مبارزه

آشنایی با خانواده شته:

شته ها خانواده بزرگی از حشرات هستند که تقریباً در همه ‌جا و در بسیاری از گیاهان از راه مکیدن شیره گیاهی آسیب می‌رسانند و با ترشح عسلک، محیط خوبی برای فعالیت قارچ (فوماژین) فراهم می آورند.

شپشک های گیاهی

شپشک های گیاهی به گیاهان زیادی حمله کرده و دامنه میزبانی بسیار زیادی دارند؛ به طوری که از مرکبات گرفته تا درختان میوه خزان کننده و گیاهان زینتی مانند میخک که یکی از میزبان های مهم آن می باشد.

نرم تنان زیان آور مرکبات

راب ها و حلزون ها، هر ساله خسارات زیادی به میوه های مرکبات، به ویژه نارنگی و نهالستان های مرکبات وارد نموده و موجب خسارات زیادی به باغداران می شوند.

راب خاکستری و حلزون قهوه ای، از لحاظ جمعیت و میزان خسارت، گونه های غالب نرم تنان، باغ های مرکبات استان مازندران هستند. 

کنه زنگ مرکبات

موطن اصلی کنه زنگ مرکبات، آسیای جنوب شرقی است. این کنه احتمالاً به همراه میزبان اصلی خودش به سایر مناطق مرکبات خیز انتقال یافته است

قارچ دوده ای مرکبات یا فوماژین

قارچ دوده ای مرکبات یا فوماژین عارضه ایست که در اثر وجود مواد قندی(عسلک) حاصل از حشرات مکنده مانند شته ها و شپشک ها بر روی نباتات مختلف از جمله مرکبات در نواحی گرم و مرطوب عارض می شود. در طی این شرایط، قارچ ساپروفیت بنام Meliola camelliae  بر روی این محیط مناسب تکثیر و رشد پیدا می کند. احتمالا قارچ های دیگر ساپروفیت نیز می توانند تحت این حالات روی درختان مرکبات رشد و نمو کنند. 

آفت سوسک چوبخوار کاپنودیس

روشهای مبارزه با سوسک چوبخوار کاپنودیس:

زمان ظهور حشره کامل در بهار است. حشره ماده به تعداد 400 تا200  تخم می گذارد. قسمت عمده تخم گذاری نیز، در اواخر بهار و تابستان می باشد. تخم گذاری معمولا به صورت انفرادی در اطراف یقه و شکافهای پوست یا شکاف های خاک انجام می گیرد. حشرات کامل نیز،کم حرکت هستند.

بیماری گموز مرکبات

بیماری گیاهی گموز به نام های دیگری نظیر انگومک مرکبات، پوسیدگی فیتوفتورایی طوقه و ریشه نیز شناخته می شود.

 

علائم بیماری گموز مرکبات:

از علائم مهم بیماری گیاهی گموز مرکبات، ترشح صمغ در اطراف طوقه تا ارتفاع نیم متری از سطح خاک می باشد. پوست قسمت آلوده ممکن است بوی ماهی و یا ترشی بدهد. صمغ خارج شده ابتدا آبکی و بی رنگ است که پس از خشک شدن در هوای آزاد سخت شده و به رنگ خرمایی در می آید.

در مناطق مرطوب و پر باران، صمغ در اثر بارندگی حل و شسته شده، سپس پوسیدگی قهوه ای در طوقه و ریشه بوجود می آید. پوست تنه در این ناحیه به صورت ورقه های خشک و به طور عمودی از درخت جدا می شود. با فاسد شدن پوست در ناحیه طوقه، در جریان شیره پرورده اختلالاتی بروز کرده و ممکن است به طور کلی قطع شده و درخت از پا درآید.

معرفی حشرات مفید گلخانه

به کلیه حشرات و کنه ها که با تغذیه از برگ، گل، شاخه، ریشه، میوه و شیره گیاهی باعث ضعیف شدن گیاه و در نهایت باعث مرگ گیاه شود، آفات گیاهی گفته می شود.

شناسایی حشرات در گلخانه:

حشرات دارای بدن سه قسمتی هستند شامل: سر، سینه و شکم که مجزا از هم هستند. دارای یک جفت شاخک و سه جفت پا در ناحیه سینه هستند. معمولاً بالدار و تخمگذارند. دارای قطعات دهانی به صورت جونده، مکنده و لیسنده می باشند.

معرفی حشرات مفید برای کنترل آفات:

هر روز در مورد زیان بار بودن هر یک از روش های کنترل آفات تذکر هایی از طرف کارشناسان داده می شود این در حالی است که  استفاده از روش کنترل آفات به صورت طبیعی می تواند به دلیل بیشترین میزان سازگاری با طبیعت از جمله ی روش های مفید و بدون خطر باشد. 

شناسایی شته ها و راه رهایی از آنها

گویا شته ها در تمام باغچه ها دیده می شود. حشرات کوچک و نرمی که تقریبا تحت هر شرایطی زنده می مانند. شته ها به سرعت تکثیر شده و به همین دلیل پیش از تکثیر باید جمعیت آن ها را کنترل کنیم. در یک فصل چندین نسل از آن ها تولید می شود. خوشبختانه آن ها آرام حرکت کرده و کنترل شان آسان است.

شناسایی شته ها:

شته ها کوچک (شته بالغ نیم سانتی متر است) بوده و اغلب با چشم غیرمسلح قابل دید هستند. گونه های مختلف آن در رنگ های سفید، سیاه، قهوه ای، خاکستری، زرد، سبز روشن یا حتی صورتی، موجود هستند. 

بیماری سیاهک پنهان گندم

عامل بیماری سیاهک پنهان همانند نوع آشکار آن، نوعی قارچ بازیودومیست است که درون بذر را اشغال کرده و با خرد شدن بذر ریز گردهای سیاه ‌رنگ قارچی پراکنده می شوند که عامل اصلی پراکنش بیماری هستند

حشره ای به نام آخوندک

آخوندَک را به هر یک از حشرات راسته آخوندکان(Mantodea)، نسبت می دهند. آخوندک حشره‌ای است سبزفام، از نظر ظاهری شبیه به ملخ، باریک و کشیده با پاهای دراز، سر بزرگ و دو جفت بال، که هنگامی که آرام می‌ایستد،

شناخت کامل کنه ها و راه مقابه با آنها

کنه ها متعلق به زیر رده Acari، بوده و به همراه رتیل ها و عنکبوت ها، رده Arachnida، را به وجود می آورند. کنه ها یکی از بزرگترین گروه بندپایان هستتد که به طور کلی به دو نوع گیاهی و جانوری تقسیم میشوند‌. موضوع ما کنه های گیاهی و بررسی مشکل آفرین ترین گونه های آن هاست.

راسته پروستیگماتا، از جمله مشکل آفرین ترین راسته های کنه ها است که به بررسی آن میپردازیم.

این راسته در برگیرنده برخی از مهم‌ترین کنه های گیاهخوار است که به آنها (Plant feeding spider mite) یا کنه های تارتن اطلاق می شود. این کنه‌ها از گیاهان مختلف تغذیه می کنند و تعدادی از گونه های آن‌ها از مهم‌ترین آفات گیاهان به حساب می آیند.

راسته پروستیگماتا در برگیرنده سه خانواده مهم در روی گیاهان است که مشکل آفرین گونه های آن به شرح زیر است.

* کنه ی تارتن دو نقطه ای یکی از مهترین هاست که درختان زبان گنجشک، نارون، اقاقیا، توت زینتی، ارغوان، صنوبر، زیتون تلخ و انواع رز و همچنین گلهای زینتی مانند گل جعفری از میزبان های اصلی این آفت در فضای سبز محسوب می شوند. این آفت همچنین روى اغلب درختان میوه مخصوصا سیب فعالیت دارد و بر اثر تغذیه برگها گردآلود، خشک و تار عنکبوتى می شوند. تارهای ایجاد شده باعث جذب گرد و خاک به خود شده و دور نمای سبز برگ، به نمایی گرد و خاک گرفته تبدیل می شود.

این نوع کنه ها در بهار ابتدا بر روی علفهای هرز فعالیت دارند و با گرم شدن هوا به تدریج به روی پاجوش درختان و گیاه اصلی منتقل می شوند. در طول تابستان بر روی گیاه اصلی (درختان یا گل فصلی) فعالیت می کنند.

در همین زمان تخم خود را در پشت برگ ها و در لابلای پرز برگ و یا تارهای تنیده شده خود قرار می دهند. در شرایطی که هوا گرم شده و رطوبت سطحی گیاه کاهش یابد و گرد و غبار در سطح برگ زیاد شود، زیاد میشوند.

و اما راه های کنترل؛

در بین جانوران شکارگر این آفت میتوان از نوعی کنه شکارگر، بال توری ها و کفشدوزک بدون نقطه نام برد که در تراکم کم آفت، و خصوصا در گلخانه و محیط های بسته موثر می باشد.

از روشهای مبارزه زراعی نیز میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

1-استفاده از ارقام مقاوم به خصوص ارقامی که دارای برگهای ضخیم و چرمی تری باشند.

2- مبارزه با علفهای هرز و پاجوش زنی درختان در فصل بهار از روشهای کاهش تراکم آفت و تاخیر در خسارت می باشد.

3- آبیاری منظم و شستشوی گیاهان موجب کاهش خسارت می شود.

* یکی دیگر از گونه های مهم زیر رده Acari، کنه قرمز مرکبات است و یکی از آفات مهم مرکبات در ایران و نقاط مختلف جهان محسوب می شود.

کنه قرمز در اثر تغذیه از شیره ی برگ، میوه و شاخه های سبز به ارقام مختلف مرکبات خسارت رسانده و شدت آن روی برگها به مراتب بیشتر از خسارت روی میوه ها است. مانند سایر کنه های گیاهی، این آفت در درجه ی اول در سطح رویی برگهای بالغ (میوه و شاخه های جوان) تغذیه کرده و باعث ایجاد لکه های سفید قابل مشاهده، تخریب مزوفیل و در نهایت ریزش برگ ها می شود.

این کنه چند نسلی بوده و مناسب ترین زمان فعالیت این آفت اوایل بهار (هنگامیکه هوا از سردی رو به گرمی می رود) و اوایل پائیز (هنگامیکه هوا از گرمی رو به سردی می رود) می باشد که بیشترین تراکم را دارد. فعالیت کنه در هوای گرم و سرد بسیار کند و محدود می شود. جهت مبارزه با این آفت مبارزه زمستانه (روغن پاشی زمستانه به همراه کنه کشهای نیسورون و یا سمموم مشابه، بهترین راه است.)

* گونه بعدی تارتن ترکستانی نام دارد. این کنه دامنه میزبانی وسیعی همچون لوبیا، توت فرنگی، پنبه، بادمجان، سویا، نیشکر، آفتابگران، کرچک، شبدر، یونجه و برخی سبزیجات و گیاهان جالیزی از جمله گیاهان میزبان این کنه می باشند. 

کنه زمستان را بصورت ماده های بالغ به رنگ نارنجی روشن در زیر پوسته های درختان آلوده و یا در داخل بقایای درختی و خاکهای سست می گذراند. در اوایل بهار پس از گرم شدن شرایط محیطی، کنه های زمستان گذران پناهگاه های خود را ترک کرده و در روی گیاه میزبان مستقر شده و فعالیت تغذیه خود را شروع  می کنند.

گزارش شده آبیاری بارانی به خصوص در مزارع سیب زمینی و بادمجان، کنترل قابل قبولی بر جمعیت آفت داشته است. کاهش جمعیت این کنه با کاهش درجه حرارت و افزایش رطوبت نسبی و تقلیل تخم هایی که روزانه به وسیله کنه ماده گذاشته می شود انجام پذیر است. همچنین فعالیت دشمنان طبیعی آفت بویژه لارو و حشره کامل کفش دوزک های شکاری ( Stethorus Punctillum وGilvifrons) و همچنین کنه شکارگر (Phytoseiuls Persimis) در محیط گلخانه در کنترل جمعیت موثر هستند.

* کنه زرد سیب؛ فعالیت این کنه در مناطق کوهستانی نسبت به کنه تارتن دو نقطه ای و کنه اروپایی، بیشتر است.از جمله گیاهان میزبان این کنه میتوان به سیب، گلابی، گیلاس، مو و انجیر اشاره کرد.

کنه پس از استقرار در اطراف رگبرگ اصلی، از شیره سلولی تغذیه کرده و تارهایی می تند. برگ درختان مبتلا، پوشیده از تار و در تعداد زیاد آفت برگ ها زودتر از پاییز خزان کرده و روی محصول سال بعد هم اثر می گذارند.

و اما راه های کنترل؛

زراعی: آبیاری منظم باغ حتی در زمان اوج تراکم جمعیت کنه ها، درخت شادابی خود را حفظ کرده و ریزش برگ ها در آنها کمتر می شود. شخم عمیق بعد از خزان برگها با توجه به نحوه زمستان گذرانی، شخم و زیر و رو کردن خاک پای درختان، جمعیت فرم زمستان گذران را کاهش می دهد.

بیولوژیکی: از دشمنان طبیعی این آفت میتوان به کنه های شکارگر خانواده Phytoseiidae و کفشدوزک Stethorus gilvifrons اشاره کرد.

شیمیایی: در باغاتی که انبوهی جمعیت در اواسط تیر اتفاق می افتد می توان از کنه کش های مختلف استفاده کرد.

* کنه قهوه ای پابلند سیب؛ این کنه در تمام مناطق دنیا یافت می شود. کنه قهوه ای پا بلند سیب احتمالا در اغلب مناطق میوه خیز کشور شیوع دارد و خسارت این آفت به درختانی همچون گلابی، گیلاس، هلو، آلو، گیلاس ترش، گردو، شبدر، انگور، زردآلو و بادام وحشی گزارش شده است.

این کنه دیواره سلول های بافت پارانشیمی و اسفنجی را پاره کرده و مواد داخل سلول را می مکد. پس از تغذیه، هوا داخل سلول شده و باعث بالا رفتن میزان تبخیر می گردد. برگهای مورد حمله قهوه ای یا برنزی شده و در صورت بالا بودن انبوهی جمعیت و شدت خسارت برگها می ریزند.

برای مبارزه تلفیقی میتوان از روغن های زمستانه و بکارگیری دشمنان طبیعی بویژه تریپس شش نقطه ای در کاهش جمعیت آفت استفاده کرد.

* کنه قهوه ای گندم؛ خسارت این آفت بیشتر مربوط به مرحله پنجه زنی و قبل از ساقه رفتن می باشد و در این مراحل با تغذیه از برگهای گندم باعث ضعیف شدن بوته و کاهش تعداد پنجه می شود. این کنه نسبتا درشت بوده و با چشم غیر مسلح قابل دیدن است. دارای حرکات سریع بوده و با تکان دادن بوته ها حرکت می کنند. برگهای بوته در اثر تغذیه کنه ها زرد و روی سنبلچه ها لکه های رنگ پریده ای ایجاد می گردد. بوته های آلوده ضعیف و طول سنبله ها کوتاه است. 

چون دوره فعالیت این آفت پاییز و زمستان است و در این موقع سال دشمنان طبیعی فعال نیستند به نظر می رسد اکثر دشمنان طبیعی این آفت از زیر رده کنه ها باشند که در این فصل سال جمعیت حداکثری دارند. با این وجود دو گونه عنکبوت، لارو یک گونه کفش دوزک و سنین مختلفی از یک گونه سن از خانواده Anthocoridae و کنه های شکارگر A.marginatus Wainestein و یک گونه تریپس از خانواده Thripidae به عنوان عامل کنترل کننده گزارش شده اند. 

آفت تریپس گندم

ریشَک‌بال یا تریپس گندم،  با نام علمی Haplothrips Tritici، که «بال ریشک‌دار» نیز خوانده می‌شود، یکی از آفات مهم مکنده گندم است. حشره کامل این آفت از سایر ریشک‌بالان بزرگ‌تر و طول آن حدود ۲ میلی‌متر است.

رنگ عمومی بدن آن قهوه‌ای تیره یا سیاه یکنواخت، ساق و پنجه پاها و بند میانی شاخک‌ها به رنگ قهوه‌ای روشن است. پوره‌ها نیز زرد متمایل به قرمز هستند. در فصل بهار حشرات ریز قرمز رنگی در لابلای دانه های سبز خوشه گندم دیده می شوند که در واقع پوره های تریپس گندم هستند.  این حشره تابستان را به صورت پوره در عمق ۵ سانتیمتری و  را در عمق ۲۰ سانتیمتری خاک اطراف ریشه و طوقه گندم‌های سال قبل سپری می‌کند. در اواخر زمستان و اوایل بهار لاروهای زمستان‌گذران، به سطح خاک آمده و پس از مدتی حضور در کاه و کلش موجود در سطح مزرعه، روی علف‌های هرز دوره زندگی خود را کامل می‌کنند.

ریشک‌بال را بیشتر در لابه‌لای غلاف برگ، محل اتصال برگ به ساقه یا لابه‌لای خوشه‌ها می‌توان مشاهده کرد. ریشک‌بال، علاوه بر گندم به جو، چاودار، یولاف و برخی علف‌های هرز گیاهان نیز حمله می‌کند. با تشکیل خوشه‌های گندم جمعیت ریشک‌بال در روی آنها نیز افزایش یافته و با تغذیه از دانه‌های نرم موجب چروکیدگی و توقف رشد آنها می‌شود. علایم خسارت روی برگ به‌صورت پیچیدگی و ایجاد لکه‌های نقره‌ای ظاهر می‌شود. شخم عمیق تا ۹۰ درصد، این حشرات را که داخل خاک مزرعه زمستان‌گذرانی می‌کنند، ازبین می‌برد. از آنجایی که ظهور حشرات کامل و سپس لاروها هم‌زمان با برنامه مبارزه با سن گندم است، سمپاشی کشتزارها علیه سن گندم روی ریشک‌بال نیز مؤثر خواهد بود. در مناطقی که علیه سن گندم سمپاشی نمی‌شود، خسارت ریشک‌بال چشمگیر و از خسارت سن، قابل تفکیک نیست. 

مدیریت تلفیقی تریپس گندم:

ــ شخم پس از برداشت محصول، انهدام بقایای گیاهی و تناوب زراعی از روش های مناسب کنترل این آفت است. سمپاشی اختصاصی علیه آن ضروری نبوده و سمپاشی های متداول علیه پوره های سن گندم در  کاهش جمعیت آن موثر است.

بیماری لب شتری هلو

بیماری لب شتری هلو یا پیچیدگی برگ هلو، یک بیماری قارچی است که عامل بیماری، قارچ Taphrina نام دارد. این قارچ در درختاتی مانند هلو، شلیل، زردآلو و بادام ایجاد بیماری میکند، اما بیشتر به لب شتری هلو معروف است.

زمستان گذرانی قارچ روی فلس جوانه ها، شاخه ها و سرشاخه های آلوده صورت گرفته، در بهار با بارش باران شسته شده و روی جوانه های برگ قرار می گیرد. با فراهم شدن محیط مساعد این قارچ جوانه زده و آلودگی شروع می شود.

اولین نشانه های این بیماری، در بهار به شکل لکه های زرد متمایل به قرمز روی برگ های در حال رشد بروز پیدا می کند. محل این لکه ها در برگ به تدریج ضخیم و چین خورده شده و در نهایت موجب پیچیدگی برگ می شود. بخش هایی از برگ در محل لکه ها چین دار، ترد و شکننده شده و ممکن است در سطح آنها لایه ای سفیدرنگ از اسپور( اندام زایشی قارچ) تشکیل شود.

 فاز دوم رشد اندامهای قارچی روی برگ‌ها تابستان و پاییز است. بیماری در مکان‌های سرد و مرطوب بیشتر از مکان‌های گرم وخشک وجود دارد.

و اما راه های کنترل و درمان؛

انتخاب پایه و پیوندک سالم و ارقام مقاوم

جمع آوری و از بین بردن شاخ و برگ های آلوده

سم پاشی های دوره ای به ویژه با قارچ کش های مسی با غلظت بالا

لکه برگی باکتریایی خانواده سولاناسه

خانواده سولاناسه، یکی از خانواده های گیاهی است که مهمترین آن ها، فلفل، گوجه فرنگی، بادمجان، کدو، خیار، سیب زمینی و غیره را شامل میشود.

علایم بیماری لکه برگی باکتریایی سولاناسه، به صورت لکه‌هایی بر روی برگ، ساقه و میوه فلفل دلمه و فلفل کشیده و مابقی گیاهان این خانواده، ظاهر می‌گردد که در این بین، فلفل دلمه نسبت به فلفل کشیده از حساسیت بیشتری برخوردار است. علایم بیماری لکه برگی باکتریایی در ابتدا به صورت لکه‌های کوچک، نامنظم و آب‌سوخته در سطح زیرین برگ ظاهر می‌شود. با پیشرفت این بیماری، لکه‌ها بزرگتر شده و به رنگ قهوه‌ای تیره تا سیاه دیده می‌شوند. علاوه بر این، قسمت مرکزی لکه‌ها به رنگ قهوه‌ای مایل به زرد شده که با یک هاله نازک زرد رنگ احاطه شده است.

برگ‌هایی که شدت آلودگی در آنها زیاد می‌باشد به طور کامل زردرنگ شده و در محل لکه‌ها سوراخ‌هایی ایجاد می‌شود. بر روی ساقه نیز لکه‌های طولی و باریک به رنگ قهوهای روشن ایجاد میگردد. علایم این بیماری نیز روی میوه به صورت لکه‌های آب سوخته بوده که بعد از مدتی قهوه‌ای می‌شوند. این لکه‌ها سفت و برجسته و دارای شکاف بر روی میوه دیده میشوند.

عامل بیماری لکه برگی باکتریایی، روی بذر و درون بذر فعالیت دارد و بذر آلوده به عنوان منبع اصلی در انتقال این بیماری حتی برای مسافت‌های طولانی می‌باشد. این باکتری همچنین بر روی بقایای آلوده گیاهان زراعی، گیاهان ناخواسته و علف‌های هرز خانواده سولاناسه بقا خود را حفظ می‌کند.

واما راه های کنترل بیماری؛

استفاده از ارقام مقاوم

استفاده و کشت بذور گواهی شده و ضدعفونی شده

رعایت اصول مدیریتی و بهداشتی در مزرعه و تمیز کردن تجهیزات و ادوات کشاورزی

عدم ورود به مزرعه در زمان خیس بودن شاخ و برگ به علت تاثیر در گسترش بیماری

شخم بقایای گیاهی بلافاصله پس از برداشت

کنترل شیمیایی

بیماری آتشک

باکتری Erwinia، عامل بیماری آتشک است. این باکتری روی میزبان‌های مختلف خانواده گلسرخیان (Rosaceae)، به ویژه درختان میوه دانه دار مانند گلابی، سیب، به، ازگیل، زالزالک، گلسرخ و … ایجاد بیماری می‌کند. البته اثرات این بیماری روی درخت سیب، به نسبت به و گلابی بسیار کمتر است. باکتری غالباً در تراوشات چسبناک سرشاخه‌ها، بافت‌های اطراف شانکرتنه‌های آلوده و روی سرشاخه‌ها زمستان گذرانی می‌کند. چرخه زندگی باکتری شامل دو فاز بهاره و زمستانه می‌باشد.

در بهار و مساعدشدن شرایط، باکتری عامل بیماری به سرعت تکثیر پیدا کرده و همراه با تراوشات چسبناک از منافذ گیاه به بیرون نشت می‌کند. حشرات، پرندگان، باد، باران و انسان در انتقال باکتری از درخت آلوده به درختان سالم نقش دارند. در میانحشرات زنبورها نقش مؤثری درانتقال عامل بیماری به شکوفه‌های سالم دارند. هرشکوفه آلوده خود به عنوان یک منبع آلوده‌کننده عمل میکند.

باکتری می‌تواند از طریق منافذ طبیعی گیاه، زخم‌های ناشی از شکستگی، هرس، ریزش برگ‌ها و… به داخل گیاه نفوذ پیدا کرده و به سرعت گیاه را مبتلا نماید.

در صورت ورود بیماری آتشک برای نخستین بار در یک منطقه، میزان خسارت بیماری طی سال‌های ابتدایی بسیار شدید خواهد بود. اما به تدریج و با از بین بردن شاخه های بیمار، کاهش می یابد.

آتشک مرگ سریع برگ، جوانه، شاخه و اندام گیاهی از آثار آن است. پیش از مرگ این اندام‌ها معمولاً نخست زردی (کلروز) و قهوه‌ای شدن در گیاه دیده می‌شود.

و اما راه های درمان:

انواع مقاوم به بیماری به تدریج جایگزین انواع حساس شوند.

از کاشت توأم چندین گیاه میزبان باکتری مانند سیب، به و گلابی در یک باغ خودداری شود.

مصرف کودهای ازته به حداقل برسد.

حساسیت به بیماری آتشک در خاک‌های اسیدی بیشتر است. توصیه می‌شودpH خاک‌ها در باغ‌های جدید قبل از کاشت نهال‌ها با افزودن آهک کنترل و تنظیم شود.

عملیات هرس می‌بایست تا حد امکان در فصل زمستان انجام گیرد.

ازانجام عملیات هرس در روزهای بارانی و مرطوب جداً خودداری شود.

با بازدید نهال‌ها، سرشاخه‌های درختان و گیاهان زینتی میزبان مانند رز، سعی شود بیماری در آلودگی‌های اولیه کشف و ریشه کن شود.

شاخه‌های هرس شده منبع مهم آلودگی هستند، لازم است این شاخه‌ها فوراً و بااحتیاط در خارج از باغ سوزانده شود.

آفت ساقه خوار انگور

آشنایی با آفت ساقه خوار انگور

انواع مختلفی از حشرات ساقه خوار وجود دارد که به انگور حمله می‌کنند. به‌طورکلی، فرم‌های بالغ، سوسک یا پروانه‌هایی هستند که تخم‌ها را در خاک و در نزدیکی یا روی خود درخت انگور می‌گذارند.