یک ساله، که در پاییز یا در نقاط سایه و خنـک در هـر موقـع از سال جوانه می زند. ساقه های نازک و منشعب، برگ های صـاف و نوکدار و گل های سفید منفرد از ویژگی های این علف هرز است. 

ساقه ها روی زمین گسترده شده و در محل اتصال با خـاک تولیـد ریشه میکنند. 

کنـدن و جمـع آوری قـسمت هـای هـوایی چنـدان مشکل نیـست ولـی ریـشه هـای باقیمانـده در زمـین مجـدداً تولید گیاهان جدید می کنند، از این رو برای از بین بردن آن، باید از ریشه قطع شود و یا از گرامینه کش ها استفاده شود. 

این گیاه، از اردیبهشت شروع به تولید بذر مـی کنـد که برای چند ماه ادامه می یابـد. گنـدمک مـی توانـد در خزانـه هـا مشکلات جدی تری به وجود آورد. چنانچه به موقع کنتـرل نشود، بذور فراوانی به زمین می ریزد که برای سال های بیـشتری آلـودگی را تداوم می بخشد. هم چنین توده های انبود گندمک پوشش مناسـبی بـرای تجمع آفاتی مانند راب می باشد.

گیاهی است یک ساله تابستانه، ایستاده با ساقه هـای منـشعب. میـوه بـه شـکل انگــورک هــای گــرد ســیاه رنگ، بــه صــورت مجتمــع که توســط دمگل های نسبتاً بلند در فاصله برگ هـا از روی سـاقه هـا آویـزان است. 

گیاهی سمی است و شایع در اکثر باغ ها، که زمین های لومی کمی اسـیدی تا قلیایی، هوموسی، نفوذ پذیر، نرم و غنی از لحاظ ازت را ترجیح می دهد. گونه های شبیه آن به نام تاجریـزی زرد نیـز کم و بیش وجود دارد کـه میـوه آن هـا هنگـام رسـیدن زرد رنـگ می باشد. از این خـانواده (Solanaceae) عروسـک پـشت پـرده (alkekengi Physalis) و گونه های دیگـری از هم  جـنس را می توان نام بـرد کـه میـوه آن قرمز و یا سبز رنگ است.

گونه سیاه رنگ تاجریزی (Solanum nigrum)، گونه ای است که خواص دارویی بسیاری دارد و از آن به عنوان گیاه دارویی نیز یافت می شود. 

گونه ای که در بازار یافت می شود، مخلوطی از سه گونه تاج ریزی زرد، قرمز و سیاه است که خواص اصلی را تاج ریزی سیاه دارد. میوه های هر سه گونه در ابتدا سبز و سپس و به رنگ های دیگر بدل می شوند. 

از خواص آن میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

مدر(ادارار آور)، ملین(نرم کننده شکم)، درمان یبوست، مسکن و ضد درد، کاهنده درد و غیره اشاره کرد. همانطور که اشاره شد این گیاه سمی و حاوی آلکالوئید هاست و مصرف آن باید با احتیاط همراه باشد.

این بیماری از بعضی کشورها گزارش شده و به نظر مـی رسـد در ایران نیاز به بررسی دارد. 

علائم: 

علائم این بیماری بـه صـورت لکـه هـای تیـره متمایـل بـه ارغوانی در محل عدسک های میوه می باشد. آلودگی، 2 تـا 3 مـاه بعد از ریزش گلبرگ ها به شکل تاول های کوچـک سـبز رنـگ، آبگز، و برجسته در سطح میوه هـا و نیـز در محـل روزنـه هـا قابـل مشاهده است. به مرور زمان لکه ها بزرگتر شده و بـه قطـر حـدود 5-4 میلیمتر می رسد و تیره رنگ می شوند.

عمق لکه ها در گوشت میوه به ندرت به بیش از 2-1 میلیمتـر می رسد. در این بیماری برگ ها در شاخه های آلوده، چروکیـده و بد شکل می شوند و ممکن است لکه های سفید تـا نکـروزی روی آن ها دیده شوند.

عامل بیماری: 

باکتریی است به نام علمی 

Pseudomonas syringae pv. papulans

چرخـه بیمـاری: 

بـاکتری فـوق بیـشتر در جوانـه هـای میوه، بـرگ و میـوه بیمـار بـاقیمانـده در بـاغ زمـستان گذرانی مـی کنـد. 

دو هفته بعد از ریزش گلبرگ های درخت، میوه هـای جـوان به این بیماری حساس می شوند و حساسیت آن ها به تـدریج افزایش می یابد. ایـن دوره حـساسیت، تـا 6 هفتـه طـول مـی کـشد . 

باکتری های عامل بیماری با آب پخش می شوند و لکـه تـاولی در هوای مرطوب شدت بیشتری پیدا میکند. 

کنترل:

یکبار سمپاشی درختان در اوایل بهار (در مرحله نوک سـبزی ) بـا استفاده از قارچ کش های مسی مثل اکسی کلرورمس 3 در هزار.