ایران یکی از مناطق اصلی کاشت گیلاس محسوب می شود و به طور کلی درخت گیلاس در مناطقی که زمستان های معتدل دارند به خوبی رشد می کند. کاشت گیلاس به سه روش امکان پذیر است که شامل: استفاده از بذر، قلمه زنی و پیوند زدن می باشد.

معمولا هرس درخت گیلاس در دو بازه ی زمانی پاییز و زمستان انجام می گیرد. این بازه زمانی باعث می‌شود نه تنها انرژی درخت از بین نرود، بلکه هرس درخت تأثیر بیشتری داشته باشد.

جدول روش های کنترل آفات درختان میوه، کرم آلو، سرخرطومی گیلاس، زنبور مغزخوار بادام، کنه دونقطه ای و کنه تارعنکبوتی را مشاهده میکنید:

این گونه به گیلاس، زردآلو، آلبالو و بادام وحشی خسارت میزند.

خسارت اول مربوط به حشره کامل است که از جوانه ها، برگ ها و از عضو مورد حمله صورت می گیرد و در میوه ها تغذیه می کند.
قسمت مورد حمله از بیرون خورده می شود. تغذیه روی برگ، هم در حواشی و هم در پهنـه آن انجام می گیرد. 
تغذیه روی میوه گیلاس و زردآلو بسیار مشخص است. بدین صورت که دورتا دور آن گودال هـای کوچک و بزرگی ایجاد می شود. حشره کامل برای تخم ریزی بـا خرطوم خود در میوه، گودالی ایجاد می کند و سپس تخم خود را کف آن گودال قرار می دهد. 
به عبارت دیگر تخم گذاری این آفت نیز خود نوعی خسارت است. خسارت عمده آفت مربوط به لارو است و چون به هسته حمله می کند، اغلب باعث ریزش میوه ها می شود.

بیماری لکه غربالی، از مهم ترین و خسارت زاترین بیماری های درختان میوه هسته دار در اغلب مناطق جهان است.

✔️عامل غربالی درختان میوه هسته دار قارچی به نام کارپوفیلوس است. قارچ عامل بیماری، دامنه میزبانی وسیعی دارد و تقریباً به تمام گونه های درختان میوه هسته دار و به طور معمول به برگ های آنان حمله می کند.
✔️این بیماری در اکثر نقاط ایران به انواع درختان میوه هسته دار مانند زردآلو، هلو، شلیل، آلبالو، گوجه، بادام و در برخی مواقع به گیلاس خسارت وارد می کند و به دلیل جوش ها و لکه هایی که روی میوه زردآلو به وجود می آورد، ارزش صادراتی برگه زردآلو و قیسی را کاهش داده و طعم نامطبوعی به میوه می دهد.
غربالی و سوراخ شدن برگ ها، مشخص ترین و فراوان ترین علامت بیماری است. این قارچ به اندام های مختلف در گونه های مختلف درختان میوه هسته دار حمله می کند. میزان خسارت بسته به نوع میزبان و شرایط محیطی متفاوت است، به طوری که بیشترین خسارت در زردآلو به میوه ها و جوانه ها، در هلو به سرشاخه ها و جوانه ها و در بادام به برگ ها وارد می شود. 

مشخص نمودن زمان گل آغازی، شروع دوران رکودو پایان آن به دلیل تاثیرات بسیار زیادی که در عملیات مدیریت باغ می تواند داشته باشد، در باغبانی بسیار پر اهمیت می باشد.

گل آغازی در درختان گیلاس، پس از شکوفه دهی و در اواخر بهار تا اوایل تابستان اتفاق می افتد. به طور کلی می توان گفت که گل آغازی، به وسیله عوامل داخلی گیاه که تعادل در جذب و هورمون های داخلی می باشد، کنترل می شود. 
عملیات مدیریت باغ، می تواند تعداد گل و زمان انگیزش جوانه های گل را تحت تاثیر قرار دهد. به طور مثال، یک درخت با قدرت رشدی کم می تواند گل های فراوانی به بار‌ بیاورد، ولی عواملی مانند هرس شدید، گل آغازی و تعداد شکوفه های گل را به شدت کاهش می دهد.
آبیاری زیاد که باعث طولانی شدن رشد جوانه های رویشی می شود، می تواند باعث تاخیر در زمان گل آغازی شود. 
پایه ها، جدا از تاثیر آنها بر قدرت رشد، می توانند زمان باز شدن گل و همچنین تعداد گل و در نتیجه تعداد جوانه های انگیزش یافته را تحت تاثیر قرار دهند. 

مواد شیمیائی تنظیم کننده رشد نیز میتواند بر روی گل آغازی موثر باشند. پس به این نکات‌‌ دقت کنید.