1- آلودگی خاک، آب و محیط زیست
2- کاهش عناصرغذایی کم مصرف گیاه در خاک
3- از دست دادن خواص بیولوژیکی و فیزیکی خاک ها
4- تجمع عناصر سنگین و سمی در بدن انسانی که از گیاهان تولید شده با کمک مواد شیمیایی تغذیه می کنند.
5- افزایش مصونیت آفات و بیماری های گیاهی در اثر استفاده طولانی مدت از کودها و سموم

6- بر طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت هر ساله بیش از یک میلیون نفر نیز دچار سمیت ناشی از استفاده از حشره کش ها می شوند.
7- فعالیت میکروب ها و انواع کرم های خاکی کاهش پیدا کرده و خاک در اثر فقدان فعالیت های بیولوژیکی حاصلخیزی خود را از دست می دهد.

8- از آنجایی که قابلیت نگهداری آب در خاک کم می شود، لذا مقدار آب آبیاری مورد نیاز بیشتر می شود.

کودهای دامی، اکثریت عناصر مورد نیاز گیاهان را تقریباً به نسبتی که آن ها جذب می کنند، دارا بوده و می توانند دامنه موفقیت را افزایش دهند. 
چرا که دریک تن کود دامی خوب، 3 تا 4 کیلوگرم نیتروژن، 3/5 کیلوگرم فسفر، 4 کیلوگرم پتاسیم، 2 کیلوگرم کلسیم و 5 کیلوگرم منیزیم گوگرد و به مقداری کمتر ریزمغذی ها وجود دارد و خاک را در درازمدت در جهت تعادل پیش خواهد برد.

بنابراین با افزودن 30 تن کود دامی مرغوب به یک هکتار خاک زراعی، حدود 120 کیلوگرم نیتروژن، 90 کیلوگرم فسفر، 160 کیلوگرم پتاسیم و ... به خاک افزوده می شود که تقریباً با نیاز گیاهان مطابقت دارند و البته بسته به نوع خاک و گیاه بایستی کاستی ها را توسط کودهای شیمیایی جبران نمود.

زیره سبز برای رویش به حرارت مناسب و نور فراوان احتیاج دارد‌. مخصوصا در زمان گلدهی و میوه دهی گیاه، درجه حرارت و نور زیاد، باعث عملکرد بیشتر گیاه خواهد شد.
خاک های با بافت متوسط و خاک های لومی-شنی، مناسب ترین خاک ها برای کاشت زیره هستند و خاک های با بافت سنگین به دلیل نگهداشت بیش از اندازه آب در خود، باعث پوسیدگی ریشه گیاه شده و همچنین خاک های با بافت سبک و فاقد عناصر غذایی، باعث عدم تلقیح گل ها و میوه های پوک خواهد شد.

درخت دارچین 5 تا 7 متر بلندی دارد و از جملۀ گیاهان همیشه سبز است و از تمام قسمت های آن بوی مطبوعی به مشام می رسد. 
از برگ و شاخه های کوچک این درخت اسانس دارچین می گیرند و پوست شاخه‌ های قطور را پس از کندن از درخت به صورت قطعات خشک لوله مانند و یا کوبیده درمی آورند و این همان است که با نام دارچین شناخته می شود.
گونۀ اصیل دارچین با نام علمیC. zeylanicum از گیاهان خودرو در مناطق سیلان و هند به شمار می رود و گونه هایی که امروزه در دیگر مناطق مانند ماداگاسکار می رویند، بومی این مناطق نیستند و در گذشته وارد و کاشته شده اند.

از قدیم اعتقاد بر این بوده که دود می تواند در مقابله با سرمازدگی مؤثر باشد. ولی آنچه باعث کاهش خسارت می شود، حرات ایجادشده توسط آتش است.
امروزه استفاده از دود توصیه نمی شود، چون اصولا دود در شب هایی که وارونگی
حرارتی ایجاد شده است، گرمایی را که به صورت طول موج بلند از زمین خارج می شود را از خود عبور داده و همچنین در روز بعد نور خورشید را که به صورت طول موج کوتاه است، از خود عبور نمی دهد. از طرفی ایجاد دود از نظر محیط زیستی نیز بسیار زیان آور است.

سرماهای بهاره خیلی خطرناک تر از یخبندان های اوایل پاییز می باشند.

این نوع سرمازدگی بیشتر در مناطق معتدله رخ داده و باعث خسارت به گل و میوه
می شود. زیرا گل ها و میوه های جوان، حساس تر از میوه های رسیده هستند.
امکان وقوع سرمای بهاره در موقع باز شدن گل های درختان وجود دارد.

طول مدت این نوع سرما کوتاه بوده و از چند ساعت تا حداکثر سه روز بیشتر نیست.

حساسیت به سرمای دیررس بهاره به ترتیب در میوه ی کوچک، گل کاملا بازشده، گل نیمه باز، و جوانه های بازنشده بیشتر است؛ 
بنابراین، در مورد میوه هایی مانند بادام، زردآلو و هلو که دارای نیاز سرمایی کمتری می باشند، توصیه می شود از ارقام دیرگل استفاده شود.

سم های گیاهی: 
برخی از گیاهان دارای مواد سمی برای حشره ها می باشند. این مواد از گیاهان استخراج شده و روی گیاهان مبتلا به کار برده می شوند.
مهمترین آن ها پیرترین، روتنون و نیکوتین (موجود در تنباکو) هستند. استفاده از این مواد به دلیل تجزیه سریع و کارآیی بالا در مهار جمعیت حشره ها، بسیار مورد توجه است. 
این حشره کش های گیاهی ناپایدارند و پس از چند ساعت یا چند روز تجزیه شده و غیرفعال می شوند.

واژه ی (Organic)، معانی گوناگونی دارد که از میان آن ها، مربوط به موجود زنده (Organism) یا جانداران بیشتر رایج است. کاربرد این واژه در کشاورزی ارگانیک، بر این مبنا است که در آن، مزرعه به عنوان یک موجود زنده در نظر گرفته می شود. 
کشاورزی ارگانیک که به نام های کشاورزی زیستی، کشاورزی بیولوژیک، کشاورزی بوم شناختی، کشاورزی زاینده و کشاورزی طبیعی خوانده می شود، نوعی کشاورزی قانونمند و متکی به معیارها و ضوابط خاص بوم شناسانه است.
در کشاورزی ارگانیک هدف پایداری تولید ولی نه الزاما به بیشینه رساندن آن است. 
در این نوع کشاورزی، عوامل انسانی و جوامع تولید کننده و مصرف کننده، در قالب مجموعه ای جدا ناپذیر نگاه می شوند و به اصول سلامت (خاک، آب، گیاهان، جانوران و محیط زیست)، بوم شناسی (بر اساس سیستم ها و چرخه های اکولوژیکی)، انصاف و عدالت (با توجه به فرصت ها و قابلیت های زندگی و محیط های عمومی) و مراقبت (حمایت از سلامت و آسایش نسل های بعد و محیط، توجه خاصی مبذول می شود.
حفظ تنوع زیستی مبنای تولید در این نوع کشاورزی است و زنجیره غذایی از تولید تا توزیع، بازاریابی، فراوری و مصرف، همه مدنظر قرار دارند.
کاربرد آن دسته از افزودنی های غذایی که به ظاهر برای حفظ رنگ، طعم و بهبود مزه است ولی برای سلامت انسان در عمل خطرناک است نیز، ممنوع می باشد. 
کشاورزی ارگانیک، باوجود کاهش درکمیت مواد غذایی، به کیفیت آن پرداخته و همچنین بر حفظ و نگهداری از منابع پایه کشاورزی استوار است.

گیاه توت به عنوان غذای منحصر به فرد لاروهای کرم ابریشم تجاری است.
درختان توت علی رغم آنکه نسبت به درجه حرارت دارای تحمل بالا بوده، اما ضریب تبخیر بالای این گیاه در شرایط مختلف آب و هوایی نشان می دهد که به لحاظ مصرف آب، گیاه پر نیازی است که با توجه به داشتن ساختار ریشه ای عمیق، قابلیت سازگاری با شرایط کم آبی را داراست.
بنابراین نسبت به تغییرات میزان رطوبت خاک حساس می باشد که این نیز بر میزان آب موجود در برگ ها و به دنبال آن کیفیت آن ها و راندمان پرورش کرم ابریشم اثرگذار خواهد بود و تنها در صورت فراهم بودن آب کافی امکان برداشت اقتصادی از توت و توتستان وجود خواهد داشت.

با تأمین آب مورد نیاز گیاه توت از طریق آبیاری، تولید برگ توت تا 15 درصد افزایش می یابد.

کاشت ارقام متحمل
اجتناب از کاشت ارقام پوست نازک و حساس مانند رقم شهوار دانه سفید
رعایت فاصله مناسب کاشت
درختان و رعایت جهت کاشت درختان
حفظ پوشش گیاهی در زیر درختان یا استفاده از کاه و کلش

هرس مناسب (هرس طوری باشد که میوه ها در سایه انداز درخت پرورش یابند).
توجه به دور آبیاری
اعمال تغذیه مناسب با تاکید بر عناصر کلسیم، ازت و پتاسیم
و کاربرد کائولین همراه با پوشش میوه و اسید جیبرلیک از جمله توصیه های کاربردی جهت پیشگیری از عارضه محسوب می شوند.

لاروهای سنین پایین، با تغذیه از برگ ها، آن ها را به شکل توری در می آورند. در حالی که لاروهای بزرگتر قادر به تغذیه از تمام برگ بوده و سوراخ بزرگی را در آن ها ایجاد می کنند و در تراکم بالا قادر به تغذیه از تمام برگ بوده و ضمن خسارت شدید، حتی قادر به نفوذ به درون ریشه بوده و باعث از بین رفت بوته های چغندر و چغندرقند (حتی بوته های نسبتا رشد کرده) می شوند. 
براین اساس، شدت خسارت بستگی به مرحله رشدی گیاه و تراکم و مرحله رشدی آفت خواهد داشت. 
نوسان جمعیت برگ خوارهای چغندرقند، بسته به شرایط محیطی، متفاوت بوده و ممکن است به طور ناگهانی زیاد شده و خسارت جبران ناپذیری را وارد سازد. 
بر این اساس پایش جمعیت و پیگیری روند رشد جمعیت آفت در مزرعه از جمله عوامل موثر در موفقیت آمیز بودن برنامه های کنترل و کاهش خسارت می باشد.

چغندر، گیاهی از خانواده Chenopodiacea می باشد که همانند سایراعضای این خانواده در مقابل تنش شوری مقاومت مناسبی دارد.
چغندرهای زراعی، اکثرا جزو گونه vulgaris بوده واز نظر کشاورزی در چهار گروه شامل چغندر برگی (چغندر سالادی)، چغندر باغی (لبویی)، چغندر علوفه ای و چغندرقند قرار دارند(مطابق شکل، به ترتیب C, B, A ,D).
 چغندر برگی شامل دو نوع چغندر اسفناجی (با مصرف برگ پخته) و چغندر سوئیس چارد یا کلم دریایی (با مصرف بعنوان سالاد و سبزی) می باشد. 
چغندر باغی دارای ریشه و دمبرگ های قرمز رنگ بوده و به عنوان سبزی مورد استفاده قرار می گیرد. 
چغندر علوفه ای دارای انواع متنوعی بوده و به مصرف دام می رسد.
گروه چغندرقند شامل انواع متنوعی از ارقام چغندرهای ریشه ای می باشد که اکثریت آن ها در طول زمان به تدریج و توسط انسان از طریق انتخاب و اصلاح نباتات، گزینش و به دست آمده است.

لاروها با تغذیه از جوانه های مرکزی و در نهایت غده باعث کاهش عملکرد کمی و کیفی محصول می شوند. 
هر قدر لاروها بیشتر به‌ داخل جوانه نفوذ کنند و عمق قشر سیاهرنگ روی آن ها بیشتر باشد، نفوذ سم و مبارزه با آن ها مشکل تر می گردد. 
به علاوه، تغذیه آفت از گیاه باعث تشدید نفوذ عوامل بیماری زا می گردد. 
فعالیت لاروها در فصل بهار می تواند باعث از بین رفتن بوته های جوان شود. ولی در فصل تابستان، با ضخیم ترشدن برگ ها، خسارت به جوانه مرکزی، محدود می شود. 
در مناطق گرمسیر، با فعالیت شدید آفت جوانه های مرکزی از بین رفته و لاروها با تغذیه از سر ریشه و ایجاد تونل به فعالیت و خسارت خود ادامه می دهند.

البته فعالیت این آفت در دوره خشکی و کم آبی بیشتر بوده و در نتیجه خسارت بیشتری را وارد می سازد.

ازت از عناصر غذایى پر مصرف و اصلى براى رشد مناسب درختان پسته است. 
اگر مقدار ازت کاربردى کم باشد، در اغلب باغات علائم کمبود آن مشاهده مى شود. بهترین راه براى تشخیص این کمبود، تجزیه سالانه بافت برگ است که باعث مى شود بدون صرف هزینه اضافى و مصرف غیر ضرورى ازت، اطمینان پیدا کرد که ازت مورد
نیاز درخت به مقدار کافى تامین شده است. 
لازم به ذکر است که مصرف اضافه ازت، منجر به تحریک درختان به رشد رویشى به جاى رشد زایشى و همچنین آلودگى منابع آب سطحى و زیر زمینى مى گردد.
از علائم کمبود ازت در درختان پسته، کاهش رشد شاخه ها، باریک تر و کوتاه تر شدن آن ها و تغییر رنگ پوست درخت به قرمز در کمبودهاى شدید است. 
با توجه به تحرک این عنصر در برگ ها، کمبود آن منجر به کمرنگ شدن برگ هاى جوان و زرد شدن برگ هاى پیر و ریزش زودتر از موعد آن ها مى شود. 
در ادامه، افزایش ریزش برگ باعث تنک شدن برگ درختان شده و در کمبود شدید، دمبرگ ها و رگبرگ ها به رنگ قرمز در مى آیند و در نهایت تولید محصول کاهش پیدا مى کند. 
لازم به ذکر است که تنش هاى آبى و بیمارى ورتیسیلوم علائمی شبیه به علائم کمبود ازت دارند.

درخت گلابی رقم شاه میوه؛

منشاء: اصفهان

مشخصات میوه و درخت: میوه گلابی شکل، با پوست صاف و زرد رنگ، بافت میوه نرم، شیرین و آبدار با سلول های سنگی پراکنده در تمام میوه، فاقد قدرت انبارمانی، پوست میوه بسیار نازک، میوه شیرین و آبدار. 

زمان گلدهی در منطقه کرج: 13 الی 28 فروردین 
زمان رسیدن در منطقه کرج: نیمه دوم مرداد ماه 
♦️خصوصیات مثبت و منفی رقم:
حساسیت به آتشک: نیمه حساس 
قابلیت نگهداری: فاقد قدرت انبارمانی و حساس به قهوه ای شدن بافت 
سایر خصوصیات: درخت دارای مقاومت بالایی به کلروز ناشی از کمبود آهن بوده و به پسیل نسبتاً مقاوم است.

1- عملیات قبل از برداشت:
تیمارهای قبل از برداشت مانند تغذیه، کنترل آفات، شرایط محیطی چون باد و رطوبت و وضعیت درخت، در عمر پس از برداشت نارنگی موثر است.
تغذیه با پتاسیم، عمر قفسه ای میوه را افزایش می دهد.
2- شست و شو و تمیز نمودن
3- سرد کردن اولیه میوه:
این کار با هدف کاهش دمای میوه، بعد از برداشت برای میوه ضروری است. این عملیات سبب تاخیر در رسیدن، کاهش ضایعات میکروبی و تغییرات فیزیولوژی در میوه های برداشت شده در شرایط اقلیمی گرم می شود.

4- واکس زدن
5- پوشش های دیگر مانند کاغذ مقوایی و نایلون

نارنگی پیج، بیش از سایر ارقام در معرض پدیده ای به نام گرانوله شدن، قرار دارد. 
این پدیده فیزیولوژیکی هنگامی که میوه پیج روی درخت، پس از رسیدن تا اواخر پاییز و یا در انبار، به مدت طولانی باقی می ماند، ظاهر می شود. 
در مناطق گرم با رطوبت پایین، تبخیر آب از میوه در وقوع این ناهنجاری نقش دارد. 
همچنین میوه های بیش از حد رسیده یا میوه های درختان جوان، مستعد برای افزایش این عارضه هستند. 
در حالت شدید، کیفیت درونی میوه کاملا تغییر می کند و داخل میوه خشک و الیافی می شود. 
در میوه های گرانوله شده، میزان آبمیوه به علت تشکیل ژل در آبدانک ها، شدیدا کاهش می یابد.
برداشت در زمان مناسب رسیدگی و حفظ رطوبت اطراف میوه طی انبارداری، می تواند در کاهش گرانوله شدن موثر باشد.

برخی از سوخت های جامد تهیه شده از کک های نفتی یا موم های نفتی هستند که گاهاً به صورت آجر بسته بندی شده و در بازار موجود می باشند. 
برخی دیگر از این سوخت ها را داخل سطل ها و یا ظروف آهنی جای داده که قابل پرشدن مجدد هستند. 
این نوع سوخت ها بیشتر در گرم کردن باغات هلو و مرکبات و سیب کاربرد دارد، به عنوان مثال دو قالب نفتی در زیر هر درخت هلو به ویژه پس از شکفته شدن شکوفه ها کاربرد مؤثری در مبارزه با یخبندان دارد.
ایجاد دود جهت پوشش دادن سطح باغ و جلوگیری از تشعشع توسط مصرف سوخت هایی چون چوب، ذغال سنگ، خاک ذغال، کاه، کود حیوانی و بوته های خشک و غیره نیز از روش های معمول جلوگیری از سرمازدگی درختان میوه است.

مبارزه با سرما توسط آب پاشی بر روی درخت نیز از روش هایی است که امروزه از آن در بعضی از نقاط جهان استفاده می گردد. 

زمانی که آب از مایع به یخ تبدیل می شود، مقداری گرما تولید می کند. 
در طول یخ زدن، گرمای نهان آزاد شده و گرمای از دست رفته پوشش گیاهی و محیط را جبران می کند.

آبی که برای غرقاب کردن مصرف می شود، معمولاً درجه حرارت بالاتری نسبت به سطح سرد زمین مزرعه و باغ داشته و بدینوسیله از نزول زیاد درجه حرارت زمین جلوگیری می نماید.استفاده از آب چاه بهتر است‌.

خاک های بسیار حاصلخیز به دلیل افزایش رشد سبزینه ای برای کشت زعفران مناسب نیستند.
مصرف کود حیوانی منافع بسیاری برای زعفران دارد که عبارتند از:
1- مقاومت گیاه زعفران در مقابل یخ زدگی پیازها در زمستان خیلی بیشتر می شود.
2- کود حیوانی رطوبت خاک را نگه می دارد؛ لذا گیاه در مقابل خشکسالی بهتر مقاومت می کند.
3- پیاز از گرمای تابستان در زیر خاک کمتر صدمه می خورد.
دستور کوددهی: 
مزرعه زعفران خود را فقط با کود حیوانی تقویت کنید. در مورد کود ازته توجه کنید که اگر از 100 کیلوگرم در هکتار اوره بیشتر مصرف شود، گل آوری پیاز کاهش یافته و در عوض بچه زائی آن زیاد می شود. 
از مصرف کود محلول کامل (ازت، فسفر و پتاس) در اواخر بهمن یا اوایل اسفند ماه غافل نشوید. 
تحقیقات نشان داده است که پس از بهمن ماه که پیاز زعفران ریشه های خود را از دست می دهد، مصرف یک بار از کود های محلول بسیار مفید خواهد بود. این کود توسط برگ های زعفران می تواند جذب و به پیازها منتقل کند و باعث درشتی آن ها شود و سال بعد تا 30 درصد عملکرد را افزایش دهد.