لاروها با تغذیه از جوانه های مرکزی و در نهایت غده باعث کاهش عملکرد کمی و کیفی محصول می شوند.
هر قدر لاروها بیشتر به داخل جوانه نفوذ کنند و عمق قشر سیاهرنگ روی آن ها بیشتر باشد، نفوذ سم و مبارزه با آن ها مشکل تر می گردد.
به علاوه، تغذیه آفت از گیاه باعث تشدید نفوذ عوامل بیماری زا می گردد.
فعالیت لاروها در فصل بهار می تواند باعث از بین رفتن بوته های جوان شود. ولی در فصل تابستان، با ضخیم ترشدن برگ ها، خسارت به جوانه مرکزی، محدود می شود.
در مناطق گرمسیر، با فعالیت شدید آفت جوانه های مرکزی از بین رفته و لاروها با تغذیه از سر ریشه و ایجاد تونل به فعالیت و خسارت خود ادامه می دهند.
البته فعالیت این آفت در دوره خشکی و کم آبی بیشتر بوده و در نتیجه خسارت بیشتری را وارد می سازد.