لاروهای سنین پایین، با تغذیه از برگ ها، آن ها را به شکل توری در می آورند. در حالی که لاروهای بزرگتر قادر به تغذیه از تمام برگ بوده و سوراخ بزرگی را در آن ها ایجاد می کنند و در تراکم بالا قادر به تغذیه از تمام برگ بوده و ضمن خسارت شدید، حتی قادر به نفوذ به درون ریشه بوده و باعث از بین رفت بوته های چغندر و چغندرقند (حتی بوته های نسبتا رشد کرده) می شوند. 
براین اساس، شدت خسارت بستگی به مرحله رشدی گیاه و تراکم و مرحله رشدی آفت خواهد داشت. 
نوسان جمعیت برگ خوارهای چغندرقند، بسته به شرایط محیطی، متفاوت بوده و ممکن است به طور ناگهانی زیاد شده و خسارت جبران ناپذیری را وارد سازد. 
بر این اساس پایش جمعیت و پیگیری روند رشد جمعیت آفت در مزرعه از جمله عوامل موثر در موفقیت آمیز بودن برنامه های کنترل و کاهش خسارت می باشد.

1- لارو یا پروانه برگ خوار پسته

2- پسیل پسته که به شیره خشک معروف است.

3- زنبورهای مغز خوار پسته

4- زنجرک پسته

5- شپشک واوی پسته

6-افلاتوکسین (زهرابه ای است که به وسیله گروهی از قارچ ها (اسپرژیلوس) که جز کپک ها هستند، ترشح می شود. این قارچ ها با تغذیه از مواد غذایی، زهرابه تولید کرده و آن را داخل و یا روی مواد غذایی به جا می گذارند. این قارچ در شرایط حرارت و رطوبت مناسب بر روی میزبان(پسته)، شروع به رشد کرده و تولید زهرابه کرده که به انسان و دام ضرر فراوان می رساند.
7- کرم ریشه پسته 
8- سرشانه خوار پسته