مریم گلی کبیر
مریم گلی کبیر، گیاهی است علفی، متعلق به خانواده نعناعیان (Lamiaceae) که در ایران 58 گونه گیاه علفی یکساله و چند ساله دارد.
منشأ این گونه را مناطق شنی و خشک قفقاز، ایران و سواحل اروپایی مدیترانه گزارش کرده اند که از اوایل قرن بیستم فقط برای استفاده از گل های آن کشت می شد.
این گیاهان دارای برگ های طوقه ای بزرگ با سطحی ناصاف و برجسته می باشد. برگ ها دارای دمبرگ کوتاه به رنگ نقرهای تیره و گل ها صورتی و بنفش یا سفید رنگ هستند. همچنین گل های این گیاه دارای شهد می باشند.
مریم گلی کبیر، گیاهی خشکی دوست است و در طول رویش به نور کافی، هوای گرم و آب کم نیاز دارد که البته آب فراوان و هوای خنک، رشد رویشی این گیاه را افزایش می دهد. این گیاه تقریباً در هر نوع خاکی قادر به رویش است و می توان از بافت های مختلف خاک برای کشت آن استفاده نمود و در مناطق خشک و خاک های سنگی شنی به خوبی رشد میکند. تاکنون گزارش زیادی از کشت و کار گونه های مختلف مریم گلی در ایران صورت نگرفته است و گزارش های مختلف در رابطه با گیاهان وحشی ایران می باشد و استفاده از اسانس و عصاره گونه های مختلف آن برای اهداف دارویی و بهداشتی از گیاهان وحشی صورت میگیرد.
