این عارضه موجب قهوه ای شدن سطح میوه مـی شـود و فقـط روی چند لایه از سلول های زیر پوست میوه اثر می گذارد.
در بیشتر اوقات، میوه هایی که مـاه هـا در سـردخانه نگهـداری شـده انـد و ظـاهراً سـالم هـستند وقتـی چنـد روز در دمـای اتـاق نگهداری شوند، علائم اسکالد روی آنها بروز می کنـد.
میـوه هـای مبتلا به اسکالد ظاهری نامطلوب دارنـد و بازارپـسندی خـود را از دست می دهند.
عواملی که به طور معمول موجـب شـدید شـدن ایـن اخـتلال میشود عبارتند از :
نارسـی میـوه، مقـدار زیـاد نیتـروژن در میـوه، مقدار کم کلسیم در میوه، برداشت میوه بعد از یـک دوره هـوای گرم، نگهداری میوه به مدت طولانی در سردخانه، دمـای بـالا در سردخانه و رطوبت نسبی زیاد در سردخانه.
کنترل:
استفاده از ضداکسنده های دیفنیل آمین یا اتوکسی کـوئین بـه شکل غوطه ور ساختن میوه در محلول این مواد، یا سمپاشی میـوه حین عبور از تسمه نقاله درجه بندی، یا پیچیدن میوه در کاغذهای آغشته به این مواد، در کنترل اسکالد انباری مؤثر است.
اسـتفاده از سـردخانه هـای دارای اکـسیژن کـم (یعنــی دارای هوایی با یک درصـد اکـسیژن و کمتـر از یـک دهـم درصـد دی اکسید کربن) بهترین وسیله غیرشیمیایی برای کنترل ایـن اخـتلال است.