بیماری اسکب مرکبات

بیماری اسکب مرکبات، یکی از بیماری های مهم قرنطینه ای مرکبات است که جوش های سطحی روی میوه تولید میکند و در ارقام حساس که درمناطق مرطوب کاشته می شوند و از میوه تازه آن استفاده میشود، اهمیت دارد. این بیماری باعث بدشکلی شاخه و برگ ها، ریزش برگ و میوه های نارس و کوتولگی پایه های مرکبات می شود. این عمل منجر به کاهش کیفیت می شود، به هر حال این بیماری خسارت سنگینی به باغدار وارد می کند.

عامل بیماری: 

اسکب مرکبات بر اثر قارچ fawcettii Elsinoe ایجاد می شود.

انتقال: 

اسپورهای موجود در سطح جوش ها معمولا با قطره های باران به برگ ها یا میوه های تازه که حساساند، منتقل می شوند. کنیدی ها بعد ازتشکیل شبنم روی لکه ها ایجاد می شوند و با وزش باد در فاصله های کوتاه پراکنده می شوند. دمای بهینه برای توسعه ی اسکب مرکبات 42 - 42درجه سانتیگراد است. آلودگی در دوره های کوتاه آبیاری می تواند رخ دهد، ولی برای انتشار کنیدی ها بارندگی اهمیت دارد. انتشار بیماری به نقاط دورتر بیشتر با پایه ی آلوده در خزانه است. همچنین در صورت خیس بودن برگ ها در حین عملیات کشاورزی، بیماری ممکن است با وسایل کشاورزی به قسمت های سالم منتقل شود.

دامنه میزبانی: 

لیمو، رافلمون، نارنگی و دورگ های آن میزبان بیماری اسکب مرکبات می باشند. همچنین گونه های دیگر مرکبات مانند گریپفروت، نارنج و پوملو به این بیماری حساساند ولی میزان حساسیت آن ها کمتر است.

علائم بیماری: 

این بیماری روی برگ ها، شاخه ها و میوه ها اتفاق می افتد و باعث ریزش برگ و میوه های نارس می شود. نشانه های آن ابتدا به صورت جوش های کمی برجسته که شامل قارچ و بافت میزبان است، ظاهر می شود و به رنگ صورتی تا قهوه ای در می آید. پس از آن، درحالی که جوش هاتوسعه پیدا می کنند، زگیلی می شوند و شکاف برمی دارند و رنگ آنها قهوه ای متمایل به زرد و سرانجام خاکستری تیره می شود. 

سن بافت میزبان در زمان آلودگی، گونه و رقم، روی اندازه ی لکه ها و میزان برآمدگی تأثیر می گذارد. به طوریکه لکه هایی که روی بافت های مسن تر به وجود می آیند، مسطح و آن هایی که روی بافت های جوان تشکیل می شوند، برجستگی بیشتری دارند. همچنین در یک سطح برگ آلوده، برجستگی هایی به جای زگیل تشکیل می شود و گسترش می یابد و در همان قسمت ها در طرف دیگر برگ، فرورفتگی هایی به وجود می آید.

کنترل: 

احداث خزانه برای تولید پایه و پیوندک در فاصله ی دور از باغ های تجاری که ممکن است آلودگی حضور داشته باشد. 

کاهش استفاده ازآبیاری بارانی در تولید ارقام حساس، زیرا میزان آلودگی را به شدت افزایش می دهد. 

هرس منظم درختان، این امر باعث حذف اسپورها شده و از پراکنش آنها جلوگیری می کند. 

کنترل شیمیایی با قارچ کش ها، باید در شروع آلودگی در خزانه انجام شود، معمولا از قارچ کش های مسی برای کنترل بیماری اسکب مرکبات استفاده می شود.