آفت شپشک استرالیایی
این حشره در حال حاضر در اکثر مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری دنیا وجود دارد. در ایران این حشره اولین بار در سال 1307، با نهال آلوده از ایتالیا وارد و در بابل مشاهده گردید.
میزبان های مهم آن شامل انواع مرکبات، گل ابریشم( Albezia )، گل طاووسی و درخت پلت( Acer )است. به علت شرایط مناسب در شمال ایران، مدت کمی سراسر باغات مرکبات را آلوده کرد.
در سال 1312، یکی از استادان باغبانی به نام پرآلما به فرانسه اعزام شد واز جنوب این کشور تعدادی کفشدوزک
(Rodalia (Novious )،(cardinalis Muls
را به ایران انتقال و بلافاصله به منطقه بابل و تنکابن فرستاده شد. این کفشدوزک اولین نمونه موفق در مبارزه بیولوژیک شناخته شده است وشالوده مبارزه بیولوژیک در دنیا بوسیله سوسک مزبور ریخته شد.
دشمن این آفت ( کفشدوزک ) در حدود 110 سال قبل از استرالیا و نیوزلند به نقاط مختلف کالیفرنیا آورده شد و با موفقیت در باغات مرکبات مستقر گردید.
جمعیت کفشدوزک در نتیجه سرمای شدید زمستان و کمبود مواد غذائی اختصاصی ( حشره میزبان ) ممکن است رو به کاهش بگذارد. در سال های پر برف و با بروز سرمای شدید تلفات کفشدوزک ها زیاد خواهد بود و احتمالا در سال بعد حشره میزبان آن در باغات طغیان خواهد کرد. لذا برای حفظ نسل وحمایت از این حشره مفید وازدیاد جمعیت آن باید قبل از آغاز زمستان تعدادی از آنها را جمع آوری ودر انسکتاریوم نگهداری وپرورش داد و هم چنین از کانون های طبیعی آن باید حمایت کرد.
بر اساس توصیه آزمایشگاه تحقیقات آفات وبیماری های گیاهی مازندران، برای رها سازی کفشدوزک علیه شپشک استرالیائی برای کانون های آلوده 20 تا 25 عدد لارو و یا شفیره لازم است.
