نویسنده:
مهندس حجت دهقانی
۷ تیر ۹۹
کاربردهای هورمون جیبرلین در کشاورزی
۱. مهمترین کاربرد این هورمون در بالابردن میزان محصول انگور است، که این عمل بسته به زمان کاربرد هورمون، به دوصورت انجام می‌گیرد:
الف- هورمون پاشی پیش از عمل باروری، یعنی حدود ۱۰ روز قبل از ریزش گلبرگ ها یا کلاهک گلها صورت می‌گیرد که این عمل باعث از بین بردن مادگی و تولید حبه‌های بدون دانه، ناشی از بکرزایی می‌شود. ضمناً این عمل با ریزش تعدادی از حبه‌ها همراه است و در انگورهای دارای تراکم زیاد، مانند یاقوتی، باعث بازشدن خوشه و بالا رفتن کیفیت محصول می‌گردد.
ب- محلول پاشی پس از انجام عمل باروری و تشکیل حبه‌ها یعنی از زمان ریزش حدود ۷۵ درصد کلاهک‌ها به بعد انجام می‌گیرد. در این حالت تک حبه‌ها درشت تر شده و محصول ازدیاد می‌یابد.
۲. جیبرلین‌ها ایجاد میوه‌های ناشی از بکرزایی را روی گیاهان که بطور طبیعی توانایی این کار داشته باشند، افزایش می‌دهد.
۳. بزرگی و درشتی میوه:
برای تولید میوه‌های درشت و بهتر و برای جلوگیری از ترک ناشی از بارندگی، استفاده از جیبرلین سه هفته قبل از برداشت مؤثر و مفید است.
۴. استفاده از این هورمون ۴ الی ۵ هفته قبل از برادشت، بر روی میوه‌های آلوده، باعث بهبود کیفیت می‌شود.
۵. تاخیر در رسیدن میوه‌ها:
میوه‌های مانند خرمالو، اگر پیش از رسیدن چیده نشوند، به سرعت نرم و فاسد می‌شوند و یا میوه‌های پرتقال و لیمو زمانی روی درخت می‌رسند، که عرضه به بازار زیاد و یا قیمت‌ها پایین است، که غالباً ضرر اقتصادی را به همراه دارد. استفاده از هورمون جیبرلین هنگامی که میوه‌ها هنوز سبز هستند، یعنی حدود یک ماه قبل از رسیدن، باعث می شود میوه ها مدت نسبتاً طولانی همانطور سبز روی درخت باقی بمانند.
۶. افزایش اندازه حبه در انگور و دراز شدن اندازه میوه‌ها در سیب و گلابی
۷. افزایش گل در خیار گلخانه‌ای
۸. اصلاح شکل و اندازه میوه سیب در زمان اولین ریزش گلها
۹. کاهش اثر ویروس زرد در میوه‌ها مانند آلبالو که ۱۵الی ۱۵ روز پس از ریزش گلبرگ ها استفاده می‌شود.
۱۰. وادار کردن گیاهان روزبلند به گلدهی در شرایط روز کوتاه و گیاهان روزکوتاه در شرایط روز بلند
