مهم ترین گونه های بید و کاریرد آن ها

انواع بید ها در فضای سبز:

سازمان پارک ها و فضای سبز تهران به طور چشم گیر، گونه های مختلف بید را در فضای سبز شهری وارد کرده، و به عنوان یک درخت اصلی در بزرگ راه ها، به صورت مجتمع و یا تک درخت در پارک ها و چمن ها مورد استفاده قرار گرفته است. 

این گونه ها بیشتر عبارتند از:  

1) Salix babylonica یا بید مجنون، به ارتفاع 15 -20 متر با شاخهجوان باریک و بلند آویزان.

برگ های نو شکفته آن در اوایل بهار، این درخت را عروس مناطق نیممرطوب ونیمه خشک می سازد و زیبایی خاص به باغ و چمن می بخشد و به همین دلیل فرانسوی ها آنرا بهشت باغبانان نام برده اند. 

این درخت گونه مناسب در کنار استخرهای زینتی، آب راه ها و حتی خاک ریزها است.

2) سرخ بیدبا نام علمی S.purpurea درخت یا درختچه ای است با شاخه های بلند و قابل انعطاف و ناشکننده که در پاییز و زمستان شاخه ها به رنگ سرخ ارغوانی در می آیند و به همین جهت در میان چمن کاشته می شود و زیبائی خاصی به آن می دهد. 

3) گونه ی S.matsudana که به بید فرمی معروف است، رنگ شاخه های آن زرد مایل به خاکستری و در تابستان، در صورت سلامت (عدم آلودگی به شته و کنه) لطافت و ملاحت خاصی به چمن می بخشد و در زمستان هم در روزهای برفی با پوششی از برف، زیبایی دیگری را به خود می گیرد. 

4) بالاخره S.aegyptiaca با نام بید مشو بر خلاف نام علمی آن، بومی مصر نبوده بلکه بومی ایران است. فقط همکار لینه، از آنجائیکه برای اولین بار آن را از مصر جمع آوری کرده و بعداً لینه در سال 1755 به این نام، (egyptiaca)نام گذاری نموده است. در حال  حاضر هم احتمال زیاد اثری از آن در مصر نیست.

 بید مشک درختچه یا درختی است که ارتفاع آن به 8 متر میرسد، دارای پوست کبود است و جوانه های گلدار آن تخم مرغی است. بطوریکه گل اذین نر آن در حدود 5.3 سانتی متر طول دارد و شاتون های آن دارای تعداد زیادی گل های نر، قبل از برگ ها ظاهر می شوند و با رنگ کبود و زرد خود، زیبایی زیادی را به باغ می دهند.