بیماری زنگ زرد گندم

بیماری زنگ زرد گندم، یکی از مهمترین بیماری های گندم در دنیا و در ایران به شمار رفته و در سال های شیوع، خسارت سنگینی را موجب می شود. این بیماری، در حال حاضر در بیشتر مناطق گندم خیز کشور شیوع دارد.

علائم بیماری:

علائم این بیماری، در روی برگ های جوان به صورت جوش یا تاول هایی به رنگ زرد مایل به نارنجی ظاهر شده، سپس این جوش ها به هم پیوسته و نوارهایی در امتداد رگبرگ ها در هر دو سطح برگ نمایان می شود. 

هر یک از جوش های روی برگ حاوی هزاران هاگ یا اوردیوسپور بهاره است که فعالترین شکل تکثیر قارچ عامل بیماری بوده و باعث توسعه بیماری در فصل رشد گندم در مزارع و همچنین انتقال بیماری از سالی به سال دیگر می باشد.

در ارقام حساس در حالت آلودگی های شدید علاوه بر برگ، سایر اندام های هوایی گیاه اعم از سنبله، ریشک، غلاف برگ و ساقه نیز ممکن است مورد حمله بیماری قرار گیرد.

کنترل بیماری:

یک) استفاده از ارقام مقاوم و متحمل

دو) استفاده از اصول صحیح زراعی:

کنترل صحیح و اصولی علفهای هرز خانواده گندمیان، بویژه علفهای هرزی که به عنوان منابع اولیه آلودگی و میزبان‌های تابستان گذران و زمستان گذران عامل بیماری شناخته شده‌اند، نقش مهمی در کاهش زنگ زرد گندم خواهد داشت. همچنین بهینه سازی مسائل تغذیه‌ای گیاه گندم نیز می‌تواند، در کنترل بیماری موثر واقع گردد. بطور کلی اعمال مدیریت مزرعه نه تنها در کنترل این بیماری، بلکه در مورد سایر بیماریهای مهم گندم نیز دارای اهمیت بسیار زیادی است.

سه) مبارزه شیمیایی