درخت مست کننده
این درخت با نام هایsclerocarya birrea ، ماروئلا و مارولا، شناخته می شود. یک گیاه معروف، از خانوادهAnacardiacea یا انبه است که در بسیاری از کشورهای
آفریقایی، توزیع شده است. تاریخچه این گیاه به هزاران سال قبل از میلاد بر می
گردد. به گونه ای که شواهد نشان می دهد، درخت مارولا تا ده هزار سال قبل از میلاد
مسیح، منبع تغذیه بوده است؛ چه برای حیوانات و چه برای انسان.
از برگ، پوست ساقه، ریشه و میوه آن، هم در غذا
و هم در طب سنتی، استفاده می شود. میوه آن به عنوان میوه ای که
فیل ها را عصبانی یا دیوانه می کند، معروف است. این خاصیت، وقتی که میوه ها روی
زمین ریخته و به آرامی تخمیر شود، اتفاق می افتد. اعتقاد بر آن است که پوست میوه،
حاوی ۱۰ استر (الکل) فرار است و بیش از ۲۷ نوع طعم مختلف دارد.
گیاه شناسی:
این درخت، خزان پذیر یا برگ ریز و دو پایه است،
اگرچه گونه های یک پایه نیز گزارش شده است. درختی با اندازه متوسط است که ارتفاعش
به ۷ تا ۱۷ متر می رسد. با پوست شکاف دار خاکستری و شاخه های باریک و شاخ و برگ کم
رنگ. پوست آن نیز خشن و پوسته پوسته است. برگ ها ده تا یا بیشتر برگچه دارند که هر
کدام حدود ۶۰ میلی متر، طول دارد.
این درخت در طیف گسترده ای از خاک ها و جنگل ها رشد می کند، اما خاک خوب زهکشی شده و خاک های لومی-شنی را ترجیح می دهد. در ارتفاعات تا ۱۸۰۰ متر از سطح دریا، و در مناطقی از دامنه بارندگی ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ میلی متر، به خوبی رشد می کند.
گل:
از سپتامبر تا نوامبر گل می دهند. گل ها خوشه ای کوچک، با کاسبرگ های قرمز و گل های زرد رنگ است.
میوه:
میوه آن مانند آلو، گرد و کوچک است. به قطر ۳ تا ۴ سانتی متر، گوشتی و آبدار که با موسیلاژ همراه است. هنگامی که نارس است، به رنگ سبز و در زمان رسیدن، زرد رنگ می شود. در اواخر تابستان آفریقا تا اواسط زمستان یعنی ماه های ژانویه تا مارس، میوه ها به وفور دیده می شوند.
میوه این گیاه، سرشار از اسید آسکوربیک است و می تواند چهار برابر پرتقال، ویتامین ث داشته باشد. آب میوه آن بسیار معطر و حاوی هیدروکربن ها و سزکوئی ترپن هاست. این هیدروکربن ها خواص آنتی باکتریال دارند. میوه حاوی یک دانه یا بذر قهوه ای سخت است. این هسته یا بذر، با یک لایه نرم و سفید و سرشار از روغن و پروتئین محصور می شود.
وزن میوه، ۱۲ تا ۲۵ گرم است؛ که به طور میانگین و از تجزیه و تحلیل میوه رسیده در سال ۲۰۰۴، از ۱۹/۶ گرم میوه، ۶/۳۱ گرم پوست بیرونی، ۳۳/۷ گرم پوست داخلی و ۳۴/۷ گرم خمیر داخلی یا همان لایه سفید داخلی، بوده است. این لایه نرم، و حاوی اسیدهای آمینه با غالبیت گلوتامیک اسید و آرژنین، است. روغن هسته آن نیز، حاوی اولئیک، پالمتیک، میرستیک و استئاریک اسید است.
خواص و کاربردها:
میوه را می توان به صورت تازه خورد و یا ممکن است برای تولید مربا، تهیه کنسرو، تهیه نوعی شیرینی خانگی به نام آمارولا، آب میوه و نوشیدنی های الکی، پخته شود. آب میوه و خمیر میوه با آب مخلوط شده و در ظرف بیش از یک تا سه روز تخمیر و ذخیره می شوند تا آبجو مارلا، یک نوشیدنی الکلی سنتی باشد. نوشیدنی مقطر الکلی (maroela-mampoer) نام دارد. میوه ها درآمد مهمی برای روستاییان و فقرای آفریقا می باشد.
هسته ها یا خورده می شوند و یا برای استخراج روغن، مورد استفاده قرار می گیرند. روغن مارولا، برای مرطوب کردن پوست، به صورت موضعی استفاده می شود. هم چنین یک روغن در رژیم غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. عصاره قسمت های مختلف میوه، ترکیبات و فعالیت آنتی اکسیدانی را نشان می دهد. مارولا دارای گستره وسیعی از خواص آنتی بیوتیکی، ضد فشار خون، ضد درد، ضد دیابت و ضد التهابی دارد.
پوست آن حاوی آنتی هیستامین و برای پیشگیری از
مالاریا مورد استفاده قرار می گیرد. برگ ها نیز به طور تازه، برای
تغذیه دام ها مورد استفاده قرار می گیرد. هم چنین از آن ها در تهیه دارو و طب سنتی
استفاده می شود. تلاش شد در آفریقای جنوبی و
اسراییل، باغ هایی برای درخت مذکور احداث شود که این کار نیز انجام شده است.
