نحوه تشکیل پیاز گل

پیاز ساقه کوچکی است که توسط برگهای گوشتی فلس مانند پوشیده شده است.پیاز علاوه بر مرکز رویشی در کنار فلسها، دارای جوانه هایی نیز است.که با تکامل و رشد آنها پیازچه هایی در اطراف پیاز اصلی به وجود می آید.

پیازچه ها اگر رشد و نمو خوبی داشته باشند خود تبدیل به یک پیاز درشت می شوند.در گیاه سنبل این مرحله 2 الی 4 سال به طول می انجامد.در طی این دوره پیاز اصلی رشد و نمو میکند و از اطراف پیازچه های جدید تولید می کند. به هر حال ازدیاد غیر جنسی پیاز متکی به رشد و نمو جوانه های فلسی است که منجر به تولید پیازچه می شوند.
در بعضی از گیاهان پیازی جهت ازدیاد، فلسها، پیازچه ها و پیازهای اصلی هر یک به تنهائی می توانند به کار گرفته شوند که هر کدام، مراحل مختلف تشکیل یک پیاز بزگ را به وجود می آورند.پیازها را معمولا" در پائیز که فصل خزان فرا می رسد می توان جدا کرد.

پیازهای توپر: این پیازها اگر چه بظاهر شبیه پیازهای معمولی هستند ولی فاقد برگهای گوشتی هستند. در پیازهای تکامل یافته یک یا چند جوانه انتهایی رشد کرده، ساقه و یا ساقه های گل دهنده را بوجود می آورند.

در بخش زیرین این ساقه، پیاز توپر جدیدی به تدریج تشکیل می شود که در روی پیاز قدیمی ظاهر می شود.پیاز اولیه به تدریج کلیه مواد غذائی خود را به پیاز جدید، شاخه ها، برگها و گل منتقل می نماید.و خود از بین می رود.علاوه بر  یک یا دو پیازی که بدین ترتیب در روی پیازهای کاشته شده اولیه به تدریج رشد و نمو میکند تعدای پیازچه های کوچک توپر نیز در فاصله پیازهای نو و قدیمی به وچود می آیند.این پیازچه های کوچک توپر کوچک بعد از کاشت درشت تر نمی شوند، ولی آنها نیز به مصرف شاخه ها و برگها و پیاز جدیدی می رسند که بر روی آنها رشد و نمو یافته نهایتا" بزرگتر از پیازچه های سال قبل خواهند شد.بدین ترتیب بعد از چند سال کشت و کار، پیازهای درشت و گل دهنده توپر حاصل می شود.پیازهای توپر را در فصل پائیز زمانی که اخه ها و برگها زرد و خشک شده اند از خاک بیرون آورده می شوند.این پیازها از هم جدا و تمیز شده ودر انبار خشکی نگاهداری می شوند تا در فصل بهار مجددا" کاشت شوند.