نکاتی برای کاشت موفق چغندر قند

چغندر قند به دلیل اینکه یکی از اجزای تشکیل دهنده ی اقتصاد کشاورزی است بسیار حائز اهمیت می باشد. هم چنین به دلیل مقاوم بودن نسبت به شرایط نامساعد مانند سرما، گرما، شوری و خشکی، ارزش غذایی بالا و داشتن محصولات فرعی مناسب (برگها جهت علوفه و ریشه جهت قند گیری) دارای مزایای بسیاری برای کشت و کار می باشد.

شرایط مناسب رشد چغندر قند به صورت زیر است :

_خاک: محیط خاکی مناسب برای چغندرقند محیطی است که در بین ذرات خاک آن هوای فراوان وجود داشته باشد و خاک، سفت و متراکم نباشد، در غیر این صورت، مانع گردش و نفوذ آب می شود. بهترین نوع خاک، رسی_شنی با اسیدیته ی خنثی تا کمی قلیایی است.

_نور: از آنجا که چغندر قند گیاهی روزبلند است به میزان نور زیادی برای رشد و تجمع قند در ریشه نیاز دارد. در نتیجه، رعایت نکاتی مانند فاصله ی صحیح بین بوته ها، تراکم مطلوب بوته ها و حفظ سلامت آنها بسیار اهمیت دارد.

_دما: بهترین دمای مناسب جوانه زنی بذرهای چغندرقند، بین 15 تا 20 درجه ی سانتی گراد است به طوری که حداکثر دما در تابستان از 35 درجه بیشتر نشود و در فصل پاییز درجه حرارت به یخبندان نزدیک شود.

_رطوبت: با اینکه چغندر قند نسبت به خشکی مقاوم می باشد اما دست یابی به عملکرد و تناژ بالا، مستلزم برنامه ی آبیاری دقیق و وجود رطوبت کافی است. معمولا برای کاشت آن، آبیاری معتدل و سبک، مفید بوده و آب مورد نیاز گیاه تامین می گردد.