جلوگیری از هدررفت کود نیتراته
میزان نیتروژن قابل دسترس گیاه در خاک، ممکن است توسط تعداد زیادی از عوامل
محیطی مانند دما، اکسیژن، وضعیت رطوبتی و pH محدود شود. سالانه مقدار زیادی نیتروژن در جریان برداشت گیاهان زراعی از خاک خارج می شود، بنابراین می بینیم که رشد گیاهان زراعی اغلب توسط کمبود نیتروژن محدود می شود. نفوذ نیترات حاصل از آبشویی کود نیتروژنه به آب های زیرزمینی به صورت یک آلاینده انتشاری از کشاورزی ناشی می شود. به طور مثال بخش عمده آبشویی نیترات اضافی حاصل از مصرف کود اوره معمولی، به دلیل پویایی، وارد آب های زیر زمینی می شود که در نهایت با ورود به رودخانه ها و دریاچه ها، سبب تحریک رشد جلبک ها و ایجاد خسارت های محیطی جبران ناپذیری می شود.
از راهکارهای جلوگیری از آبشویی ترکیبات نیتروژنه در خاک، استفاده از کودهای کندرها می باشد؛ این کودها عناصر غذائی خود را به صورت تدریجی و منطبق با نیاز غذایی گیاه آزاد می کنند. این کودها به طور فیزیکی همان کودهای محلول (عادی) پوشیده شده با موادی که سبب کاهش میزان حلالیت آن ها می شوند، می باشند.
