جهت مبارزه با علف های هرز، در ابتدا بایستی از استفاده از کود حیوانی نپوسیده، به دلیل وجود بذر علف های هرز در آن خودداری نمود. 

همچنین استفاده از علف کش های پیش رویشی نظیر تری فلور آلین، قبل از کشت منجر به از بین رفتن بذر علف های هرز شده و جمعیت علف های هرز را در طول دوره رشد میوه کاهش می دهد.
با این حال، وجین دستی علف های هرز امری اجتناب ناپذیر است که با توجه به استفاده از ترفلان، به طـور قابل ملاحظه ای کاهش یافته و در هزینه های کارگری صرفه جویی می گردد.

✔️تاریخ کشت مناسب، ابزار مدیریتی مهمی بـرای تعیـین بهترین تطابق زمانی مراحل فنولوژیکی گیاه، با عوامل محیطی مؤثر بر آنها می باشد. به طوری که حداکثر عملکرد حاصـل شـود.
✔️برخی از ارقام بهاره کلزا، به جهت برخورداری از تحمل بالا به سرما، امکـان کـشت در پاییز را نیـز دارنـد.
✔️انتخاب تاریخ کشت مناسب، عـلاوه بـر جلـوگیری از اثـرات سوء یخبندان بر محصول، باعث عدم برخورد مراحل حساس گیاه با دماهای بالا، در دوره های انتهایی رشـد می شـود.
✔️بهتـرین محدوده زمانی جهت کشت ارقام کلزا در ساری، در 13 تاریخ، از 15 شهریور تا 15 اسفند، به فاصله 15 روز از یکدیگر، 15 مهر تا 15 آبـان اسـت.
✔️با مطالعه ای در منطقه خرم آباد، دهه سوم شهریور مـاه تـا دهه دوم مهر را بهترین زمان برای کشت کلزا معرفی کرده اند. بـه طوری که در این دامنـه زمـانی، اخـتلاف زیادی معنـی داری از نظـر عملکرد مشاهده نشد.

وجین دستی یکی از مؤثرترین روش ها برای از بین بردن اندام های هوایی

تراش دادن (کف برکردن) علف های هرز روشی اسـت کـه کـم و بـیش در باغات متداول می باشد. برای این کار از انواع مختلف داس تا ماشین آلات دستی و زمینی استفاده مـی شـود. اگـر چـه سـرعت عمل تراش دادن نسبتاً زیـاد و ترغیـب کننـده اسـت، ولـی در بـین دیگر روش ها کمترین تاثیر را روی علف های هرز در دراز مـدت دارد؛ زیرا این عمل معمولاً باعث مرگ علف های هرز بریده شده نگردیده و آن ها مجدداً به رشد خود ادامـه خواهنـد داد. ضـمناً در حین تراش دادن به دلیل پنهان بودن موانع مختلف در روی زمین، ممکن است صدماتی به ابزار و وسائل نیز وارد شود. 

بسیاری از علف های هرز خزنده یا کوتاه یا آن هـا کـه بـه صورت رزت هستند، در اثر تراش دادن، کمتر آسیب می بینند و بعداً امکان رشد و توسعه بیشتری پیدا می کنند. برش دادن در مورد علف های هرز یکساله و دائمی بلند نظیر سـلمه تـره، تـاج خـروس وحـشی، کنگر وحشی، شیرین بیان و غیره نیز چیزی بـیش از یـک نظافـت موقت نیست. با این حال، در بعضی موارد کـه رویـش علـف هـای هرز به حدی زیـاد اسـت کـه انبـوهی آن اجـازه اسـتفاده از سـایر روش ها را نمی دهد، تراش دادن به عنوان یک راه حل سریع و در این حال کوتاه مدت اجتناب ناپذیر می باشد. 

علف های هرز تراش داده شده را پس از جمـع آوری بـه همـان صـورت در سـایه انـداز درختان، پخش نموده یـا ترجیحـاً پـس از پوسـیده شـدن در محـل مناسبی، می توان به عنوان مالچ یا خاک برگ مورد اسـتفاده قـرار داد. 

بعـضی باغـداران تـرجیح مـی دهنـد علـف هـای هـرز را در فضاهای خالی بین ردیف ها نگه داشته یـا گیاهـان علفـی دیگـری بکارند و سپس بـا تـراش دادن و کوتـاه نگـه داشـتن آنهـا ضـمن کمک به زیبایی باغ موجبات تسهیل در رفت و آمد و جمع آوری محصول را فراهم نمایند. 

از نقاط ضـعف ایـن روش مـی تـوان بـه خطر سرایت آلودگی به سایر قسمت های عـاری از علـف هـرز و همچنــین امکــان رقابــت در جــذب آب، بــه خــصوص در مــورد درختان مسن تر در مناطق خشک، اشاره نمود. 

بـه طـور کلـی، در مورد نباتات زیـر کاشـت، حتـی از خـانواده بقـولات، ضـمن فوائدی که دارند، جنبه های رقـابتی آن هـا همچنـان مـورد بحـث و بررسی است.

استفاده از علف کش هـا مزیـت هـای قابـل تـوجهی نـسبت بـه روش های مکانیکی در مبارزه با علف های هرز دارد. علف کش ها می توانند علف های هر ز را تا نزدیک ترین فاصله به گیاه اصلی برای مدت های طولانی تـری کنتـرل نماینـد. در مقایـسه بـا روش هـای مکانیکی، به کارگر و نیروی کمتری نیاز دارند و غالباً در شرایطی که رطوبـت زمـین مـانع انجـام عملیـات مکـانیکی مـی شـود، قابـل مصرف می باشند. 

علف کش ها به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:

1- از طریـق خـاک عمل می کنند کـه در ایـن صـورت، باعـث مـرگ بـذور در حـال جوانه زدن می شوند. 

زمان مصرف این نوع علف کـش هـا بایـد بـا توجه به زمان جوانه زدن و دوره رویش علف های هرز مـورد نظـر بوده و برای مدتی نیز در خاک دوام داشته باشند، تا بتواننـد بیـشتر مؤثر و مفیـد واقـع شـوند. در ایـن گـروه مـی تـوان از ضـدعفونی کننده های خاک نیز نام برد که آن ها حتـی بـذور در حـال خـواب علف های هرز را نیز همراه با سایر موجودات زنده از بین می برند. 

این گونـه ضـدعفونی کننـده هـا کـه متیـل برومایـد یـک نمونـه از آن هاســت، بـه دلیــل گرانـی و مـشکلات کــاربرد، بیــشتر در تهیــه خزانه های ازدیادی مورد مصرف دارند. 

2- دسته دیگری از عـف کـش هـا هـستند کـه از راه بـرگ عمـل می کنند. بنابراین موقع مصرف آنها بعد از رویش علف هـای هـرز می باشد. 

این ها ممکن است تماسی یا سیستمیک باشند و بـه همـین علـت مـورد اسـتفاده آن هـا نیــز تــا حـدودی متفــاوت مــی باشــد.

علف کـش هـای تماسـی معمـولاً بـرای علـف هـای هـرز یکـساله و علف کش های سیستمیک برای مبارزه تؤام با علف های هرز یک ساله و دائمی به کار بردخ می شوند.  

پس از آزمایش هـای اولیـه و به ثبت رسیدن علف کش گلیفوزیت (راندآپ) در سال 1356، به دلیل طیف تأثیر وسیع و قابلیت کنتـرل علـف هـای هـرز دائمـی، تحول واقعی در مبارزه با علف هـای هـرز بـاغ هـای میـوه صـورت گرفت و بـه تـدریج مـصرف اغلـب علـف کـش هـای قبلـی نظیـر آتـرازین، دالاپـون، دیـورون و علف کـش های هورمـونی بـه دلائـل مختلف محدود و در مواردی به کلی قطع گردید. متقابلاً کـاربرد علف کش های پاراکوات و گلیفوزیت همچنان رو به توسعه بوده است و در واقع هـم اکنـون بیـشترین سـهم را در بـین سـایر روش هـا در

مبارزه با علف های هرز باغ های میوه به عهده دارند. 

 البته در سال های اخیر به لایلی، استفاده از گلایفوزیت محدود شده است.

استفاده از علف کش ها در باغات میوه، جهت مبارزه با علف های هرز با احتیاط هایی همراه است؛ بدین جهت اکثرا، به روش مبارزه مکانیکی (از بین بردن بوسیله بیل یا دست و ...) اکتفا می کنند.