وجین کردن از جمله اصولی است که هر کشاورزی باید با آن آشنایی کامل داشته باشد. یکی از مهم ترین کاربردهای وجین، هنگام مبارزه با علف های هرز است چرا که به کمک روش کج بیل زدن می توان ریشه ی علف های هرز را به سرعت از بین برد.
بهترین زمان برداشت، هنگامی است که دانه زیر دندان بشکند و له نشود. جهت انبار نمودن نخود باید دارای رطوبتی کمتر از 16 درصد باشد. زمانی که رطوبت مزرعه برای برداشت مناسب باشد با انجام تنظیمات خاصی در قسمت کوبنده و ضدکوبنده کمباین با استفاده از هِد مخصوص برداشت نخود انجام می شود.
در برداشت دستی با استفاده از نیروی انسانی اقدام به چیدن محصول نخود می شود.
آبیاری در نخود در چند نوبت انجام می شود. نوبت اول آبیاری بعد از کاشت و در صورت فراهم نبودن رطوبت برای جوانه زدن صورت می گیرد و نوبت های بعدی بسته به شرایط خاک و محیط از هنگام به گُل نشستن تا رسیدن دانه ادامه خواهد داشت.
زمان ظهور گل ها 60 تا 50 روز بعد از سبز شدن دانه ها و تاریخ ظهور غلاف ها 90 تا 80 روز بعد از سبز شدن است. در واقع نوبت های بعدی آبیاری در بهار به تعداد 3 الی 4 مرتبه به فاصله هر 7 الی 10 روز یک بار از شروع گلدهی تا رسیدن دانه ها ادامه دارد.
برای تعیین میزان کود مورد نیاز در زراعت نخود، مناسب ترین شیوه انجام آزمون خاک می باشد. بر اساس آزمون خاک نوع و میزان کود مورد نیاز زمین به آن اضافه می شود.
به دلیل وجود گره های تثبیت کننده ازت اتمسفری روی ریشه نخود، میزان نیاز این زراعت به ازت کم می باشد و کود ازت را به عنوان استارتر رشد اضافه می کنیم، که این عمل موجب افزایش محصول در اراضی شنی لومی و یا اراضی که از نظر ازت فقیر هستند، می شود.
ازت شروع کننده نه تنها در افزایش محصول نخود، بلکه در تولید خود ازت هم مفید است. چون نخود جزء گیاهان تثبیت کننده ازت می باشد و اگر شرایط برای فعالیت همزیستی بین باکتری و گیاه فراهم باشد، نیازی به افزودن بیش از حد کود ازت نیست.
در صورتی که در خاک میزان فسفر، کمتر از 2 پی پی ام باشد، مقدار 90- 50 کیلوگرم در هکتار فسفر خالص در یک هکتار بدون تماس با بذر در عمق پایین تر از بذر استفاده می شود.
به کار بردن عناصر کم مصرف مانند روی، آهن، منگنز و مولیبدن شرایط مطلوبی برای فعالیت ریزوبیوم ها و تثبیت ازت فراهم می کند.
سولفات روی تا 20 کیلوگرم، منگنز تا 10 کیلوگرم در یک هکتار استفاده می شود و همچنین آهن 5 درصد به صورت محلول پاشی بر روی برگ ها قابل توصیه است.
همان طور که می دانید شخم زدن به منظور بیرون کشیدن باقی مانده محصولات در خاک و از بین بردن علف های هرز انجام می شود که در نتیجه باعث افزایش کیفیت خاک و محصول می گردد.
لوبیا سفید از جمله حبوباتی است که بیشترین سطح زیر کشت را در جهان دارد و دارای دو رقم زودرس و دیررس می باشد. نوع دیررس بذرهای پهن، سفید و بزرگ داشته و نوع زودرس دارای بذرهای گرد و کمی پهن است.
ماش از خانواده ی Fabaceae و گیاهی گرمسیری،علفی، یکساله و غلاف دار است. ریشه های آن عمیق و ساقه ها منشعب هستند. مناسب ترین زمان کاشت ماش، اواسط تا اواخر تیر ماه می باشد و گلدهی آن در شهریور رخ می دهد.
همان طور که می دانید در طول کشت یک محصول کشاورزی مقدار زیادی منابع آب مصرف شده و هدر می رود. هندوانه نیز یکی از محصولاتی است که آب زیادی می طلبد و در طی مراحل کاشت و برداشت آن آب زیادی مصرف می شود. در کشاورزی سنتی روش هایی وجود دارد که به کمک آن می توان منابع آبی را در چنین شرایطی به طور صحیح مدیریت کرد.
یکی از برترین ارقام گردو در مناطق کم آب و گرمسیری گردوی پکان می باشد. قیمت مناسب و باردهی خوب از ویژگیهای بارز این نوع گردو است. گردوی پکان دارای طعم مطبوع و بسیار با کیفیت می باشد.
چاودار Secale montanum که نام دیگر آن گندم سیاه می باشد، متعلق به خانواده ی گندمیان و گیاهی زراعی است. چاودار یکی از مقاوم ترین غلات در برابر سرما شناخته شده و دانه های آن مانند گندم لاغر و کشیده است.
شلغم یکی از سبزیجات ریشهای و دارای خواص دارویی و درمانی است و به دلیل داشتن مواد معدنی و ویتامین، جزء سبزیجات مهم به شمار می رود. شلغم در خانواده ی کلم سانان جای می گیرد و در رنگ های سفید و بنفش یافت می شود.
لوبیا سیاه یا black bean برای اولین بار در کشورهای آمریکای مرکزی و جنوبی تولید شد و سپس به سراسر جهان انتشار یافت؛ اما به دلیل ناشناخته بودن هنوز در سبد غذایی ایرانی ها قرار نگرفته است. این محصول در خاک های مرطوب به خوبی رشد می کند و آب و هوای گرم را ترجیح می دهد.
بهترین زمان هرس در درخت عناب فصل زمستان می باشد و از آنجا که رشد عمودی نهال عناب از اهمیت ویژه ای برخوردار است لذا به همین منظور در سال های اولیه ی کشت قسمت هایی از ساقه هرس می شوند.
ذرت علوفه ای به دلیل دارا بودن نشاسته ی زیاد، مواد قندی و عملکرد محصول 80 تن در هکتار یکی از بهترین گیاهان برای تولید علوفه ی سبز و دانه به شمار می رود. موارد مصرف ذرت شامل غذای اصلی انسان، تأمین علوفه برای تغذیه ی دام و مصارف صنعتی می باشد.
هویج گیاهی علفی و دو لپه ای است و ریشه ی حجیمی دارد. هویج وحشی یکساله بوده و نوع مورد کشت آن دوساله می باشد. کشت هویج در دو نوبت بهاره و پاییزه انجام می گیرد و خاک مورد کشت باید از نوع سبک و پوک باشد.
کنجد به طور معمول در برابر خشکی مقاوم است. با این وجود گیاهچه کنجد در برابر کمبود آب بـیش از حد حساس است. همچنین در زمان گلدهی و اوایل دانه بندی نیز به کم آبی حساس می گردد.
آبیاری، بسته به نوع زمین کشت به طریق کرتی (غرقابی) یا جوی و پشـته صـورت می گیرد. ایـن نبات به ویژه در مراحل اولیه گیاهچه ای در برابر پوسیدگی ریشه و سایر بیماری های قارچی ناشی از مردابی شدن یا رطوبت اضافی حساس است.
از آنجا که کپسول های گیاه کنجد به طور همزمان و یکنواخت نمیرسند، لذا باید به طریق دستی اقدام به برداشت آن نمود.
بهترین زمان برداشت زمانی است که رنگ برگ ها و کپسول ها زرد رنگ شده است و با برداشت مناسب می توان تا حد زیادی از ریزش دانه ها جلوگیری نمود.
برای این کار، ابتدا بوته ها را توسط دست برداشت نموده و پس از دسته بندی، بایستی آنها را به صورت برعکس قرار داد تا بعد از گذشت چند روز کامل خشک شوند.
مهمترین عواملی که روی کیفیت خاک اثر می گذارند شامل: دما، رطوبت، علف های هرز، بیماری ها و آفات هستند. امروزه در کشاورزی مدرن از ابزارهای مختلفی جهت افزایش بهره وری استفاده می شود که گرچه ممکن است بسیار ساده به نظر برسند اما تأثیر بسزایی در فرآیند کشت دارند.
یکی از مهمترین عوامل کشت زعفران، آنالیز خاک زمین کشاورزی است زیرا خاک مناسب بیشترین بازده را به دنبال خواهد داشت. اگرچه زعفران گیاه کم توقعی محسوب می شود اما همانند دیگر گیاهان به مواد معدنی و مواد آلی نیاز دارد. از آنجا که میزان این مواد در خاک قابل دیدن نیست لذا به کمک آزمون خاک می توان میزان آن را مشخص کرد.
گیاه کبر یا کاپاریس بومی مدیترانه و از گیاهان پایای برگ ریز است. زمانی که جوانه های نارس این گیاه به اندازه ی یک نخود هستند برداشت می شوند و به کمک نور خورشید آن را خشک می کنند. دانه های کبر با دست چیده می شوند و طعم و رایحه ی منحصر به فردی دارند.