زهکشی به منظور خارج کردن آب اضافی از زمین است تا محصولات کشت شده در آن زمین دچار شرایط غرقابی شدن نگردند. هم چنین زهکشی باید به گونه ای انجام شود که در زمین های کشاورزی، آب به خوبی تا اعماق زمین برسد و ریشه گیاهان و درختان را آبیاری کند.
گیاه قهوه بومی منطقه Kaffa در اتیوپی در آفریقا است. به طور کلی، گیاه قهوه در نواری بر روی خط استوا قابل رشد است.
قهوه با نام علمی (Coffea)، درختی همیشه سبز به نام Coffea است که در نواحی گرمسیری رشد می کند. بلندی آن بین ۳ تا ۱۰ متر است و ۳ تا ۵ سال پس از کاشته شدن محصول می دهد.
شکوفه های سفید رنگ و خوشبوی قهوه بسیار به گل یاس شباهت دارند. میوه های قهوه تخم مرغی شکل هستند و به صورت خوشه آویزان می شوند. هر درخت قهوه حدود ۲۰۰۰ میوه می دهد.
بین ۶ تا ۹ ماه زمان لازم است تا میوه قهوه از رنگ سبز به زرد و بعد قرمز یا بنفش شود و کاملا برسد.
گیاه قهوه معمولا سه تا چهار سال پس از کاشته شدن شروع به تولید گل می نماید و از این گل ها، میوه ی گیاه قهوه نمایان می شود که معمولا به عنوان گیلاس های قهوه (Berries Coffee)، شناخته می شوند.
اولین برداشت مفید از این گیاه، پنج سال پس از کشت امکان پذیر می باشد. این گیلاس ها در حدود هشت ماه بعد از ظاهر شدن گل داده و با تغییر رنگ از سبز به قرمز رسیده می شوند و این زمانی است که محصول باید برداشت شود.
میوه قهوه معمولا حاوی دو عدد دانه قهوه است. گونه های عمده قهوه برداشت شده در جهان، از دو گونه اصلی درخت قهوه به نام های عربیکا (Arabica) و روبوستا (Robusta) می شناسند.
دیگر گونه های قهوه محبوبیت کمتری دارند و مقدار کشت آن را بسیار کم است.
پوست موز یک تقویت کننده ی عالی برای گیاهان محسوب می شود و از آن در تهیه ی کودهای خانگی استفاده می کنند. هم چنین موز یک منبع غنی از پتاسیم است که در کیفیت گیاه نقش مهمی دارد.
برداشت میوه توسط کارگر صورت می گیرد. در صورتی که هدف، برداشت میوه نابالغ باشد، زمانی که یکی از میوه های خوشه به مرحله مناسب رسید، همه میوه ها در خوشه همزمان برداشت می شوند.
پس از برداشت، میوه ها در سایه نگهداری شده تا از آفتاب حفظ شوند، سپس در انبار قرار می گیرند.
برای استفاده مناسب از فضای انبار، پوست رویی میوه برداشته و تمیز می شود. سطح روی میوه توسط واکس کارنوبا و پارافین پوشیده شده تا از کاهش وزن میوه جلوگیری شود. سپس میوه توسط پوشش پلاستیکی پی وی سی پوشانده می شود.
حداکثر زمان نگهداری میوه در انبار با دمای سرد تا 2 ماه می باشد.
یکی از مشکلات انبارداری نارگیل سرمازدگی است که در دمای زیر 13 درجه سانتیگراد رخ می دهد و سبب قهوه ای شدن قسمت بیرونی پوست می شود. میوه هایی که پوست رویی برداشته می شود، حساس به قهوه ای شدن هستند که باید در واکس، قارچکش و یا محلول اسکوربیک اسید غوطه ور شوند.
از فرآوری میوه نارگیل، روغن نارگیل، شیره نارگیل، ژله، پودر و آب نارگیل تولید می شود.
بیماری گال طوقه بادام همواره با خسارت های شدید روی درختان جوان و محصولات کشاورزی همراه است و باعث نابودی آنها می گردد.
میوه نارگیل کروی شکل است که قسمت خارجی آن ضخیم و سفت و متشکل از الیاف نباتی و داخل آن نیز صاف و سخت می باشد.
در قاعده نارگیل سه سوراخ دیده میشود که چشم های نارگیل نامیده می شود.
برای استفاده از مایع داخل نارگیل که شیر نارگیل نامیده می شود، این سوراخ ها را باید با جسم نوک تیزی باز کرد و مایع درون آن را بیرون آورد.
سپس با چکش آن را بشکنید و از گوشت داخل آن استفاده کنید.
البته می توانید بعد از بیرون کشیدن شیر، نارگیل را در داخل فر در درجه حرارت 350 درجه فارنهایت بمدت نیم ساعت قرار دهید تا نارگیل خود را بشکند.
رز مینیاتوری همان رز معمولی است که از نظر اندازه کوچک ترند. برخلاف ظاهر کوچک و ظریف، رز مینیاتوری نسبت به رز معمولی مقاوم تر است. در واقع آنها در مقایسه با انواع معمولی رز در زمستان مقاومت بیشتری از خود نشان می دهند و شانس زنده ماندن آن ها بیشتر است.
آناناس گیاهی بسیار زیبا و ملقب به ملکه طلایی است.
منشاء این گیاه مناطق گرم آمریکای جنوبی و مرکزی است.
این گیاه که در سراسر قاره آمریکا می روید، در ادامه به قاره اروپا منتقل شد و در سال 1548 به هند انتقال یافته است.
آناناس با نام علمی آناناس کوموسوس، متعلق به خانواده برومیلاسه است.
آناناس گیاهی علفی، چندساله و تک لپه ای است.
ارقام آناناس تغییرات زیادی از نظر رشد و اندازه میوه در شرایط مختلف محیطی از خود نشان می دهند.
اسیدی شدن خاک پدیده ای طبیعی در نواحی با میزان بارندگی متوسط تا زیاد است و سیستمهای محصول کشاورزی میتوانند از طریق ایجاد اختلال در چرخههای طبیعی نیتروژن (N)، فسفر (P)، و سولفور (S) در خاک، خاک را اسیدی یا قلیاییتر کنند و به فرایند اسیدی کردن خاک سرعت ببخشند.
کود دامی ابتدا در سطح خاک پخش می شود و سپس با عمل شخم زدن با خاک مخلوط می شود.
بهترین زمان مصرف آن بستگی به درجه پوسیدگی کود دارد. کودهای نپوسیده در فصل پاییز و کودهای پوسیده در فصل بهار و قبل از کشت استفاده می شوند.
اگر کود دامی به مقدار زیاد مصرف شود، نیازی به مصرف سالیانه آن نیست، چون کود دامی دارای دوام چند ساله بوده و اثر آن در خاک باقی می ماند. یعنی تقریباً هر 3 سال مصرف کود دامی برای تأمین نیازهای غذایی کفایت می کند.
اما تأثیر آن بر روی خصوصیات فیزیکی خاک ممکن است 5 الی 6 سال ادامه پیدا کند و حتی در بعضی موارد، تا 7 یا 8 سال از اثرات مثبت کود دامی بر روی خصوصیات فیزیکی خاک عنوان شده است.
بنفشه آفریقایی به عنوان یکی از محبوب ترین گیاهان آپارتمانی شناخته شده است که گل های آن جذابیت خاصی دارند و برگها به رنگ سبز و کرکدار هستند. اگر از جمله افرادی هستید که مشغله ی زیادی دارید این گل مناسب شما نیست زیرا به توجه و مراقبت زیادی نیاز دارد و حساس می باشد.بنفشه آفریقایی واریته های متفاوتی دارد و تفاوت آنها در رنگ گلهاست.
1- آلودگی خاک، آب و محیط زیست
2- کاهش عناصرغذایی کم مصرف گیاه در خاک
3- از دست دادن خواص بیولوژیکی و فیزیکی خاک ها
4- تجمع عناصر سنگین و سمی در بدن انسانی که از گیاهان تولید شده با کمک مواد شیمیایی تغذیه می کنند.
5- افزایش مصونیت آفات و بیماری های گیاهی در اثر استفاده طولانی مدت از کودها و سموم
6- بر طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت هر ساله بیش از یک میلیون نفر نیز دچار سمیت ناشی از استفاده از حشره کش ها می شوند.
7- فعالیت میکروب ها و انواع کرم های خاکی کاهش پیدا کرده و خاک در اثر فقدان فعالیت های بیولوژیکی حاصلخیزی خود را از دست می دهد.
8- از آنجایی که قابلیت نگهداری آب در خاک کم می شود، لذا مقدار آب آبیاری مورد نیاز بیشتر می شود.
کاکائو (Theobroma Cacao) گیاهی از خانواده ی Sterculiaaceae و به معنی غذای خدایان است. کاکائو خاص مناطق گرمسیری بوده و به کاهش دما بسیار حساس می باشد.
کودهای دامی، اکثریت عناصر مورد نیاز گیاهان را تقریباً به نسبتی که آن ها جذب می کنند، دارا بوده و می توانند دامنه موفقیت را افزایش دهند.
چرا که دریک تن کود دامی خوب، 3 تا 4 کیلوگرم نیتروژن، 3/5 کیلوگرم فسفر، 4 کیلوگرم پتاسیم، 2 کیلوگرم کلسیم و 5 کیلوگرم منیزیم گوگرد و به مقداری کمتر ریزمغذی ها وجود دارد و خاک را در درازمدت در جهت تعادل پیش خواهد برد.
بنابراین با افزودن 30 تن کود دامی مرغوب به یک هکتار خاک زراعی، حدود 120 کیلوگرم نیتروژن، 90 کیلوگرم فسفر، 160 کیلوگرم پتاسیم و ... به خاک افزوده می شود که تقریباً با نیاز گیاهان مطابقت دارند و البته بسته به نوع خاک و گیاه بایستی کاستی ها را توسط کودهای شیمیایی جبران نمود.
گیاه آنغوزه که به نام طلای کویر شناخته شده است، یکی از محصولات ارزشمندی است که به هندوستان صادر می شود. این گیاه با داشتن ارزش دارویی و درمانی بالا به عنوان گنجینه ای در دل کویر به شمار میرود.
زیره سبز برای رویش به حرارت مناسب و نور فراوان احتیاج دارد. مخصوصا در زمان گلدهی و میوه دهی گیاه، درجه حرارت و نور زیاد، باعث عملکرد بیشتر گیاه خواهد شد.
خاک های با بافت متوسط و خاک های لومی-شنی، مناسب ترین خاک ها برای کاشت زیره هستند و خاک های با بافت سنگین به دلیل نگهداشت بیش از اندازه آب در خود، باعث پوسیدگی ریشه گیاه شده و همچنین خاک های با بافت سبک و فاقد عناصر غذایی، باعث عدم تلقیح گل ها و میوه های پوک خواهد شد.
با توجه به اینکه کوددهی درختان میوه در فصل بهار، تابستان و پاییز آسان تر است و درختان به خواب نمی روند، باید دقت کرد که کوددهی در فصل زمستان به شکل متفاوت تری انجام می شود.
درخت دارچین 5 تا 7 متر بلندی دارد و از جملۀ گیاهان همیشه سبز است و از تمام قسمت های آن بوی مطبوعی به مشام می رسد.
از برگ و شاخه های کوچک این درخت اسانس دارچین می گیرند و پوست شاخه های قطور را پس از کندن از درخت به صورت قطعات خشک لوله مانند و یا کوبیده درمی آورند و این همان است که با نام دارچین شناخته می شود.
گونۀ اصیل دارچین با نام علمیC. zeylanicum از گیاهان خودرو در مناطق سیلان و هند به شمار می رود و گونه هایی که امروزه در دیگر مناطق مانند ماداگاسکار می رویند، بومی این مناطق نیستند و در گذشته وارد و کاشته شده اند.
عنصر پتاسیم نقش کلیدی در افزایش مقاومت درختان نسبت به تنش های محیطی ایفا می کند. هم چنین در رشد و کیفیت محصول تأثیر بسزایی دارد و باعث افزایش مقاومت به بیماری ها و آفات و سرمازدگی نیز می شود.
گیاه نعنا فلفلی با نام علمی .Mentha piperita L گیاهی علفی و پایاست و دارای برگ های پوشیده از کرک می باشد. اندام های هوایی گیاه معطر بوده و از آن در تهیه ی اسانس استفاده می شود.